Κοσμολογικό επιχείρημα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το κοσμολογικό επιχείρημα (ή Πρώτης Αιτίας ή Επαρκούς Λόγου) ισχυρίζεται πως από την στιγμή που τα πράγματα έχουν ένα αίτιο, σημαίνει το σύμπαν έχει ένα αίτιο και αυτό είναι ο Θεός, ο οποίος ήταν το αρχικό αίτιο. Το επιχείρημα αποδίδεται στον Θωμά τον Ακινάτη, ο οποίος εμπνεύστηκε από το «Πρώτο Κινούν» του Αριστοτέλη.[1] (αν και ο Αριστοτέλης δεν περιέγραψε το «πρώτο κινούν» σαν κάτι που πρέπει να λατρεύεται, πόσο μάλλον να είναι κάποιος πανάγαθος, πάνσοφος και πανταχού παρών θεός όπως περιγράφεται στις αβρααμικές θρησκείες). To επιχείρημα έχει τραβήξει το ενδιαφέρον των φιλοσόφων του 20ού και 21ου αιώνα. Ο κορυφαίος θεϊστής φιλόσοφος Alvin Plantinga ισχυρίζεται πως είναι αναποτελεσματικό ενώ οι αθεϊστές φιλόσοφοι (όπως ο Μάικλ Μάρτιν, John Mackie, Κουέντιν Σμιθ και άλλοι), ισχυρίζονται το επιχείρημα εμπεριέχει απιθανότητα και δεν είναι είναι έγκυρο - ωστόσο υπάρχουν και φωνές που διαφωνούν.[2]. Αμφισβήτηση του επιχειρήματος έχει προκύψει και από φυσικούς που μελετούν τη Μεγάλη Έκρηξη (bing bang) ενώ ο Κουέντιν Σμιθ επιχείρησε να ανατρέψει το επιχείρημα, το οποίο ανέστρεψε για να αποδείξει πως δεν υπάρχει θεός.[3]