Κουίντος Αυρήλιος Μέμιος Σύμμαχος
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Κουίντος Αυρήλιος Μέμιος Σύμμαχος (πέθανε το 526 μ.Χ.) ήταν Ρωμαίος αριστοκράτης, ιστορικός και οπαδός του Χριστιανισμού της Νίκαιας, έγινε προστάτης της κοσμικής μάθησης και κατόπιν Ρωμαίος Ύπατος (485 μ.Χ.).[2] Στο Σχίσμα που ακολούθησε με το θέμα της παπικής εκλογής υποστήριξε τον πάπα Σύμμαχο, ο ίδιος και ο γαμπρός του Βοήθιος εκτελέστηκαν για προδοσία. Ο Κουίντος Αυρήλιος Μέμιος Σύμμαχος ανήκε στην Οικογένεια των Συμμάχων, μια από τις ισχυρότερες και πλουσιότερες οικογένειες στην Αρχαία Ρώμη. Ο πατέρας του Κουίντος Αυρήλιος Σύμμαχος διετέλεσε Πρόξενος (446). Ο Κουίντος Αυρήλιος Μέμιος Σύμμαχος είχε τρεις κόρες, υιοθέτησε αργότερα τον μικρό Βοήθιο όταν πέθανε ο πατέρας του. Ο Βοήθιος παντρεύτηκε την κόρη του Ρουστικιάνα με την οποία απέκτησε δύο γιους τον Σύμμαχο και τον Βοήθιο που έγιναν και οι δύο Σύμβουλοι (522 μ.Χ.). Ο Κουίντος Αυρήλιος Μέμιος Σύμμαχος διορίστηκε Σύμβουλος (485 μ.Χ.), το τρίτο γνωστό μέλος της οικογένειας που κατείχε αυτό το αξίωμα. Η οικογένεια του Μέμιου Σύμμαχου είχε μακρόχρονη παράδοση με την στήριξη της στην Θρησκεία στην αρχαία Ρώμη, ο παππούς του Κόιντος Αυρήλιος Σύμμαχος απαιτούσε την επιστροφή του Βωμού της Νίκης στην Ρωμαϊκή Σύγκλητο. Ο ίδιος ωστόσο ήταν φανατικός Χριστιανός, ενδιαφέρθηκε τόσο για την χριστιανική Θεολογία και στις διαμάχες για την εκλογή του πάπα. Στην διάρκεια της αμφιλεγόμενης εκλογής του πάπα Σύμμαχου ο ίδιος και ο Ανίκιος ήταν οι μόνοι που υποστήριξαν τον νόμιμο πάπα απέναντι στον αντίπαλο του αντίπαπα Λαυρέντιο.[3]
Κουίντος Αυρήλιος Μέμιος Σύμμαχος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 5ος αιώνας |
Θάνατος | 526 |
Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός ιστορικός[1] ποιητής[1] |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Galla of Rome |
Γονείς | Quintus Aurelius Symmachus |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Ρωμαίος συγκλητικός πολίαρχος |
δεδομένα |
Με τον Μέμιο Σύμμαχο έφτασε ο Ρωμαικός πολιτισμός στο αποκορύφωμα του, ο ίδιος έγραψε την Ρωμαική ιστορία σε 7 τόμους, το έργο του ωστόσο χάθηκε εκτός από μια παράγραφο που διέσωσε ο Ιορδάνης ο Αλανός. Το έργο του ήταν τόσο πλούσιο που το αναφέρει ακόμα και ο Μακρόβιος στο έργο του «Υπομνήματα στο Όνειρο του Σκιπίωνα», υπάρχει ένα αντίγραφο διορθωμένο από το ίδιο το χέρι του.[4] Οι βασιλείς της Ιταλίας Οδόακρος και Θεοδώριχος ο Μέγας είχαν καλές σχέσεις μαζί του, διορίστηκε Πολίαρχος (476-491), Σύμβουλος (485), Πατρίκιος (510) και έφτασε στο αξίωμα του προέδρου της Γερουσίας. Η επίσκεψη του στην Κωνσταντινούπολη στην οποία ο Πρισκιανός του αφιέρωσε μερικά ποιήματα θεωρήθηκε από τον βασιλιά Θεοδώριχο ως προδοσία. Ο Κουίντος Αυρήλιος Μέμιος Σύμμαχος καταδικάστηκε σε θάνατο για προδοσία και εκτελέστηκε έναν χρόνο μετά την θανάτωση του γαμπρού του Βοήθιου (526).[5]