Κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου 1993
Κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η 3η και τελευταία Κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου 1993 (Οκτώβριος 1993 - Ιανουάριος 1996), ανέλαβε την εξουσία μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις βουλευτικές εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993.
Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία | |
Ημερομηνία σχηματισμού | 13 Οκτωβρίου 1993 |
---|---|
Ημερομηνία διάλυσης | 22 Ιανουαρίου 1996 |
Πρόσωπα και δομές | |
Αρχηγός Κράτους | Κωνσταντίνος Καραμανλής (έως 10 Μαρτίου 1995) Κωστής Στεφανόπουλος (από 10 Μαρτίου 1995) |
Πρόεδρος Κυβέρνησης | Ανδρέας Παπανδρέου (έως 18 Ιανουαρίου 1996) |
Συνολικός αριθμός Μελών | 74 |
Συμμετέχοντα κόμματα | ΠΑΣΟΚ |
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα | Κυβέρνηση πλειοψηφίας 170 / 300 (57%) |
Αξιωματική Αντιπολίτευση | Νέα Δημοκρατία |
Αρχηγός Αξιωματικής Αντιπολίτευσης | Μιλτιάδης Έβερτ |
Ιστορία | |
Εκλογές | Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1993 |
Θητεία νομοθετικού σώματος | 10 Οκτωβρίου 1993 - 24 Αυγούστου 1996) (Η΄ κοινοβουλευτική περίοδος)[1] |
Προηγούμενη | Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη 1990 |
Διάδοχη | Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Σημίτη 1996 (Ιανουάριος) |
Στις 2 Δεκεμβρίου του 1993 ο πρωθυπουργός, απευθυνόμενος στο υπουργικό συμβούλιο αλλά και στον ελληνικό λαό, ενημέρωση για την οικονομική κατάσταση της χώρας. Το ελληνικό κράτος είχε προσωρινά χρεωκοπήσει καθώς δεν είχε τους πόρους για την πληρωμή των άμεσων υποχρεώσεών του, αφού ο κρατικός προϋπολογισμός του 1993 είχε πέσει έξω. Όπως τόνισε: « Μια πολύ επικίνδυνη για την οικονομία της χώρας κατάσταση ξεπεράστηκε χωρίς καν να γίνει αισθητή στις αγορές. Χωρίς να διαταράξει την οικονομική ζωή του τόπου.» Στην ομιλία ξεκαθάρισε τους στόχους της κυβέρνησης καθώς και τον τρόπο επίτευξης των στόχων: οικονομική ανάπτυξη που θα φέρει μεγαλύτερα έσοδα στο κράτος, εκσυγχρονισμό της φορολογικής βάσης ώστε να αντικατοπτρίζει τις αλλαγές στην κοινωνία, επενδύσεις που θα αυξήσουν την παραγωγικότητα, πλήρης αξιοποίηση των ποσών που διαθέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση στη χώρα. [2]
Τον Νοέμβριου του 1995 ο πρωθυπουργός, ύστερα από νέα επιδείνωση της υγείας του, εισήχθη με βαριά αναπνευστικά προβλήματα στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο όπου νοσηλεύτηκε μέχρι και τον Μάρτιο του 1996, ενώ στις 15 Ιανουαρίου 1996, μέσα από το νοσοκομείο υπέγραψε την παραίτησή του από την πρωθυπουργία την οποία απέστειλε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά και στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του. Η επιστολή προς την κοινοβουλευτική ομάδα ζητούσε τη διενέργεια εσωκομματικών εκλογών για την ανάδειξη νέου πρωθυπουργού. (Ο Παπανδρέου παρέμεινε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μέχρι το τέλος της ζωής του, λίγους μήνες μετά, τον Ιούνιο του 1996).[3]
Στις 18 Ιανουαρίου 1996 και ύστερα από εκλογική διαδικασία δύο γύρων ο Κώστας Σημίτης με 86 ψήφους (έναντι 75 του Άκη Τσοχατζόπουλου) εκλέγεται νέος πρωθυπουργός, ενώ στις 22 Ιανουαρίου σχηματίζει την πρώτη κυβέρνησή του.[4]