Λούκουλλος
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Λεύκιος Λικίνιος Λούκουλλος (118 [6] –57/56 π.Χ.) ήταν Ρωμαίος στρατηγός και πολιτικός, στενά συνδεδεμένος με τον Λεύσιο Κορνήλιο Σύλλα. Με αποκορύφωμα πάνω από 20 χρόνια σχεδόν συνεχούς στρατιωτικής και κυβερνητικής υπηρεσίας, κατέκτησε τα ανατολικά βασίλεια κατά τη διάρκεια τού Γ΄ Μιθριδατικού Πολέμου, επιδεικνύοντας εξαιρετική αρχηγία σε διάφορες καταστάσεις, όπως κατά την πολιορκία της Κυζίκου το 73-72 π.Χ. και τη μάχη στα Τιγρανόκερτα στην Αρζανηνή της Αρμενίας το 69 π.Χ. Ο τρόπος διοίκησής του έλαβε ασυνήθιστα ευνοϊκή προσοχή από αρχαίους στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες και οι εκστρατείες του φαίνεται να έχουν μελετηθεί ως παραδείγματα επιδέξιας αρχηγίας. [7]
Λούκουλλος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Lucius Licinius Lucullus (Λατινικά) |
Γέννηση | 117 π.Χ. (περίπου)[1][2] Αρχαία Ρώμη |
Θάνατος | 57 π.Χ. (περίπου)[3] |
Κατοικία | Ρώμη |
Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
Θρησκεία | Θρησκεία στην αρχαία Ρώμη |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | Ρωμαίος πολιτικός Ρωμαίος στρατιωτικός |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | optimates |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Κλαυδία Κουίντα Σερβιλία (σύζυγος του Λούκουλου) |
Τέκνα | Λικινία Μάρκος Λικίνιος Λούκουλλος[4] |
Γονείς | Λεύκιος Λικίνιος Λούκουλλος[4] και Καικιλία Μετέλλα |
Αδέλφια | Μάρκος Τερέντιος Βάρρο Λούκουλος[4] |
Συγγενείς | Φαύστος Κορνήλιος Σύλλα (ward), Φαύστα Κορνηλία Σύλλα (ward) και Κορνηλία Ποστούμα (ward) |
Οικογένεια | Licinii Luculli |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Ταμίας (Quaestor) Αγορανόμος (Aedilis) (79 π.Χ.)[4] Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[5] Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (74 π.Χ.)[5][4] Πραίτορας (77 π.Χ.)[4] |
δεδομένα |
Ο Λούκουλλος επέστρεψε στη Ρώμη από την Ανατολή με τόσα πολλά ληφθέντα λάφυρα, που τα τεράστια ποσά θησαυρών, κοσμημάτων, ανεκτίμητων έργων τέχνης και σκλάβων δεν μπορούσαν να υπολογιστούν πλήρως. Κατά την επιστροφή του, ο Λούκουλλος διοχέτευσε τεράστια ποσά σε ιδιωτικά κτιριακά έργα, έργα κτηνοτροφίας και ακόμη και υδατοκαλλιέργειας, τα οποία συγκλόνισαν και εξέπληξαν τους συγχρόνους του με το μέγεθός τους. Υποστήριξε επίσης αφειδώς τις τέχνες και τις επιστήμες, μετατρέποντας την κληρονομική του περιουσία στα υψίπεδα τού Tούσκουλου σε ένα συγκρότημα ξενοδοχείων και βιβλιοθηκών για μελετητές και φιλοσόφους. Έκτισε τους περίφημους horti Lucullani (κήπους και μέγαρο τού Λούκουλλου) στον Πίνσιο λόφο στη Ρώμη και έγινε πολιτιστικός καινοτόμος στην ανάπτυξη του αυτοκρατορικού πλούτου. Απεβίωσε τον χειμώνα του 57–56 π.Χ. [8] και τάφηκε στο οικογενειακό κτήμα κοντά στο Tούσκουλο.
Το κατακτητικό προσωνύμιο τού Ποντικού (δηλ. νικητή τού Πόντου) μερικές φορές προστίθεται λανθασμένα στο όνομά του στα σύγχρονα κείμενα. Στις αρχαίες πηγές αποδίδεται μόνο στον συνάδελφό του στην υπατεία Μάρκο Αυρήλιο Κόττα μετά την κατάληψη και τη βάναυση καταστροφή της Ηράκλειας Ποντικής από τον τελευταίο κατά τον Γ΄ Μιθριδατικό Πόλεμο.