Μάχη του Άουστερλιτς
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Μάχη του Άουστερλιτς (2 Δεκεμβρίου 1805), γνωστή επίσης ως η Μάχη των Τριών Αυτοκρατόρων, αποτέλεσε την πιο λαμπρή νίκη του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, κατά την οποία ο Γάλλος Αυτοκράτορας συνέτριψε ολοσχερώς τις δυνάμεις του Γ΄ Συνασπισμού.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Μάχη του Άουστερλιτς | |||
---|---|---|---|
Μέρος του Πολέμου του Γ΄ Συνασπισμού | |||
Ο Στρατηγός Ραπ παρουσιάζει στο Ναπολέοντα τον Πρίγκηπα Ρέπνιν-Βολκόνσκυ. Πίνακας του Φρανσουά Ζεράρ (1810). | |||
Χρονολογία | 2 Δεκεμβρίου 1805 | ||
Τόπος | Άουστερλιτς, Μοραβία, Αυστριακή Αυτοκρατορία (σημερινό Σλάβκοφ ου Μπρνα, Περιφέρεια Νότιας Μοραβίας, Τσεχία) | ||
Έκβαση | Αποφασιστική Γαλλική Νίκη •.Τέλος του πολέμου του Γ΄ Συνασπισμού. •Δημιουργία της Συνομοσπονδίας του Ρήνου •Διάλυση της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. | ||
Αντιμαχόμενοι | |||
Ηγετικά πρόσωπα | |||
Δυνάμεις | |||
| |||
Απώλειες | |||
|
Η μάχη έγινε κοντά στην πόλη Άουστερλιτς (σημερινό Σλάκφοφ ου Μπρνα), περίπου 10 χλμ. νοτιοανατολικά της πόλης Μπρνο στη Μοραβία, περιοχή που ανήκε εκείνη την εποχή στην Αυστριακή Αυτοκρατορία (σήμερα αποτελεί τμήμα της Δημοκρατίας της Τσεχίας). Η μάχη αποτελεί αριστούργημα της πολεμικής τέχνης και μελετάται σε πολλές στρατιωτικές σχολές ανά τον κόσμο. Η γαλλική νίκη στο Άουστερλιτς οδήγησε στην κατάρρευση του Γ΄ Συνασπισμού. Στις 26 Δεκεμβρίου 1805 η Αυστρία και η Γαλλία υπέγραψαν τη Συνθήκη του Πρέσσμπουργκ, η οποία σήμανε την αποχώρηση της Αυστρίας από τον πόλεμο, επαναβεβαίωσε την ισχύ της Συνθήκης του Κάμπο Φόρμιο και της Συνθήκης της Λυνεβίλ, ανάγκασε την αυτοκρατορία των Αψβούργων να εκχωρήσει τμήματα του εδάφους της στους Γερμανούς συμμάχους του Ναπολέοντα, και καθόρισε αποζημίωση 40.000.000 γαλλικών φράγκων στους Γάλλους από τους ηττημένους Αψβούργους. Στα ρωσικά στρατεύματα επιτράπηκε να υποχωρήσουν ανεμπόδιστα στο πάτριο έδαφος.
Η νίκη στο Άουστερλιτς οδήγησε επίσης στη δημιουργία της Συνομοσπονδίας του Ρήνου, μιας ένωσης γερμανικών κρατιδίων υπό γαλλική κηδεμονία στην ουσία, που προοριζόταν να παίξει το ρόλο αμυντικού εδαφικού αναχώματος ανάμεσα στη Γαλλία και την Κεντρική Ευρώπη. Ως αποτέλεσμα αυτών των γεγονότων, το 1806 η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έπαψε να υπάρχει, ενώ ο αυτοκράτοράς της, Φραγκίσκος Β΄, κράτησε τον τίτλο του αυτοκράτορα της Αυστρίας που είχε υιοθετήσει το 1804 (ως απάντηση στην αυτοανακήρυξη του Ναπολέοντα ως αυτοκράτορα των Γάλλων) και εγκαθίδρυσε την Αυστριακή Αυτοκρατορία. Ωστόσο, αυτές οι επιτυχίες του Ναπολέοντα δεν κατάφεραν να οδηγήσουν την ευρωπαϊκή ήπειρο σε μακρά περίοδο ειρήνης. Οι ανησυχίες της Πρωσίας για την αυξανόμενη γαλλική επιρροή στην Κεντρική Ευρώπη αποτέλεσαν τη σπίθα για τον Πόλεμο του Δ΄ Συνασπισμού το 1806.