Μίρνα Λόι
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Μίρνα Λόι (πραγματικό όνομα: Μίρνα Αντέλ Γουίλιαμς, 2 Αυγούστου 1905 – 14 Δεκεμβρίου 1993) ήταν Αμερικανίδα ηθοποιός του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και του θεάτρου. Ως ερμηνεύτρια, ήταν γνωστή για την ικανότητά της να προσαρμόζεται στο υποκριτικό στιλ του συμπρωταγωνιστή της στην οθόνη.
Μίρνα Λόι | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Myrna Loy (Αγγλικά) |
Γέννηση | 2 Αυγούστου 1905[1][2][3] Χέλενα[4][5][6] |
Θάνατος | 14 Δεκεμβρίου 1993[1][2][7] Νέα Υόρκη[8][9][10] |
Αιτία θανάτου | καρκίνος του πνεύμονα |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Τόπος ταφής | Χέλενα |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Σπουδές | Σχολείο Χάλβαρντ-Γουέστλεϊκ[11] και Venice High School[12] |
Ιδιότητα | χορευτής, ηθοποιός θεάτρου, ηθοποιός ταινιών, ηθοποιός τηλεόρασης και ηθοποιός |
Σύζυγος | Άρθουρ Χόρνμπλοου τζούνιορ (1936–1942), John Hertz, Jr. (1942–1944), Τζιν Μάρκεϊ (1946–1950)[13] και Howland H. Sargeant (1951–1960) |
Βραβεύσεις | βραβείο Κένεντι (1988), Τιμητικό Όσκαρ (1990) και αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ[14] |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Γεννημένη στη Χέλενα της Μοντάνας, η Λόι πέρασε τα πρώτα της χρόνια στο αγροτικό Ράντερσμπουργκ, ενώ στην εφηβεία της μετακόμισε στο Λος Άντζελες με τη μητέρα της. Εκεί άρχισε να σπουδάζει χορό και εκπαιδεύτηκε εκτενώς ως χορεύτρια καθ' όλη τη διάρκεια των σχολικών της χρόνων. Την ανακάλυψε η σχεδιάστρια παραγωγής Νατάσα Ράμποβα, η οποία τη βοήθησε να πάρει μέρος σε ακροάσεις ταινιών και έτσι η Λόι άρχισε να παίρνει μικρούς ρόλους στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Αφοσιώθηκε πλήρως στην υποκριτική μετά από μερικούς δευτερεύοντες ρόλους σε βωβές ταινίες. Αρχικά ερμήνευσε εξωτικούς ρόλους, συχνά ως φαμ φατάλ ή ως γυναίκα ασιατικής καταγωγής, αλλά οι προοπτικές της για καριέρα βελτιώθηκαν πολύ μετά την ερμηνεία της στην ταινία Ο άνθρωπος-σκιά (1934) με τον Ουίλιαμ Πάουελ και τη Μορίν Ο'Σάλιβαν.[15] Ο ρόλος της βοήθησε να γίνει γνωστή ως πολύπλευρη ηθοποιός, έμπειρη τόσο στο δράμα όσο και στην κωμωδία.
Οι ερμηνείες της Λόι κορυφώθηκαν τη δεκαετία του 1940, με ταινίες όπως The Thin Man Goes Home, Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας, Ο εργένης και το αγριοκόριτσο και Το παλάτι των ονείρων. Εμφανίστηκε σε λίγες μόνο ταινίες τη δεκαετία του 1950, συμπεριλαμβανομένου ενός πρωταγωνιστικού ρόλου στην κωμωδία Μια ντουζίνα παιδιά από νάιλον (1950), καθώς και σε δεύτερους ρόλους στο Η κόρη του πρεσβευτού (1956) και στο δράμα Γεννημένοι για την αμαρτία (1958). Εμφανίστηκε μόνο σε οκτώ ταινίες μεταξύ 1960 και 1981, οπότε αποσύρθηκε από την υποκριτική.
Παρόλο που η Λόι δεν ήταν ποτέ υποψήφια για Όσκαρ, τον Μάρτιο του 1991 έλαβε τιμητικό βραβείο Όσκαρ ως αναγνώριση του έργου της ζωής της τόσο στην οθόνη όσο και εκτός, συμπεριλαμβανομένης της υπηρεσίας ως βοηθός διευθυντή της στρατιωτικής και ναυτικής πρόνοιας του Ερυθρού Σταυρού κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και ως μέλος της Επιτροπής των ΗΠΑ στην UNESCO. Το 2009, η εφημερίδα The Guardian την ανακήρυξε ως μία από τις καλύτερες ηθοποιούς που δεν είχαν λάβει ποτέ υποψηφιότητα για Όσκαρ.[16] Η Λόι πέθανε τον Δεκέμβριο του 1993 στη Νέα Υόρκη, σε ηλικία 88 ετών.