Μανάντο
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Μανάντο (ινδονησιακά: Manado) είναι η πρωτεύουσα της ινδονησιακής επαρχίας του Βόρειου Σουλαουέσι. Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στο Σουλαουέσι μετά το Μακασάρ, με την Απογραφή του 2020 να δίνει πληθυσμό 451.916 κατοίκους σε έκταση 162,53 τετραγωνικών χιλιομέτρων.[3] Η μητροπολιτική περιοχή του Μανάντο έχει πληθυσμό 1,2 εκατομμύρια άτομα από το 2018.[4] Η πόλη βρίσκεται δίπλα στον κόλπο του Μανάντο και περιβάλλεται από ορεινή περιοχή.[5]
Μανάντο | ||
---|---|---|
| ||
Ρητό: Si Tou Timou Tumou Tou | ||
1°29′35″N 124°50′29″E | ||
Χώρα | Ινδονησία[1] | |
Διοικητική υπαγωγή | Βόρειο Σουλαβέσι[1] | |
Ίδρυση | 14 Ιουλίου 1623 | |
Έκταση | 166,87 km² | |
Υψόμετρο | 5 μέτρα | |
Πληθυσμός | 461.636 (2015)[2] | |
Ταχ. κωδ. | 25000 | |
Ζώνη ώρας | UTC+8 | |
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
Σχετικά πολυμέσα | ||
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Το Μανάντο συγκαταλέγεται στις πέντε κορυφαίες τουριστικές προτεραιότητες της Ινδονησίας.[6] Η πόλη εξυπηρετείται από το Διεθνές Αεροδρόμιο Σαμ Ρατουλάνγκι, το οποίο έχει απευθείας διεθνείς πτήσεις προς τις Φιλιππίνες, τη Σιγκαπούρη και την Κίνα, καθώς και πολλούς εσωτερικούς προορισμούς.[7] Το Εθνικό Πάρκο Μπουνάκεν είναι ένα από τα διασημότερα τουριστικά αξιοθέατα της πόλης. Η πόλη είναι επίσης γνωστή για τον χριστιανικό της πληθυσμό και που πραγματοποιεί τη μεγαλύτερη εορτή των Χριστουγέννων της χώρας ετησίως. Αναγνωρίζεται επίσης ως μία από τις πιο ανεκτικές και ειρηνικές πόλεις στην Ινδονησία.[8]