Μαρία της Ουγγαρίας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Μαρία, ουγγρ. Anjou Mária (1371 - 17 Μαΐου 1395) από τον Οίκο των Καπετιδών-Ανζού ήταν βασίλισσα της Ουγγαρίας και με τον γάμο της έγινε βασίλισσα της Βοημίας & Γερμανίας. Ο σύζυγός της Σιγισμούνδος έγινε έτσι βασιλιάς και της Ουγγαρίας.
Μαρία της Ουγγαρίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Mária (Ουγγρικά) και Marija (Κροατικά) |
Γέννηση | 14 Απριλίου 1371 Βούδα |
Θάνατος | 17 Μαΐου 1395[1] Βούδα |
Αιτία θανάτου | τοκετός |
Συνθήκες θανάτου | θανατηφόρο δυστύχημα |
Τόπος ταφής | Cathedral Basilica of St. Mary |
Χώρα πολιτογράφησης | Πολωνία Ουγγαρία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Ουγγρικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ουγγρικά Κροατικά Πολωνικά λατινική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης πολιτικός |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | politician before the emergence of political parties |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Σιγισμούνδος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (από 1385)[2] |
Τέκνα | Λουξεμβούργιος Ν., Πρίγκηπας της Ουγγαρίας |
Γονείς | Λουδοβίκος Α΄ της Ουγγαρίας και Ελισάβετ της Βοσνίας |
Αδέλφια | Αικατερίνη της Ουγγαρίας Γιάντβιγκα της Πολωνίας |
Οικογένεια | Οίκος των Καπετιδών-Ανζού |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | βασιλιάς της Ουγγαρίας (1382–1385) |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Η Μαρία, γνωστή και ως Μαρία του Ανζού (ουγγρικά: Anjou Mária, κροατικά: Marija Anžuvinska, Πολωνικά: Maria Andegaweńska, 1371 – 17 Μαΐου 1395), ήταν Βασίλισσα της Ουγγαρίας και της Κροατίας (επισήμως «βασιλιάς») μεταξύ 1382 και 1385 και από το 1386 μέχρι τον θάνατό της. Ήταν κόρη του Λουδοβίκου του Μεγάλου, βασιλιά της Ουγγαρίας και της Πολωνίας, και της συζύγου του Ελισάβετ της Βοσνίας. Ο γάμος της Μαρίας με τον Σιγισμούνδο του Λουξεμβούργου, μέλος της αυτοκρατορικής ομώνυμης δυναστείας, είχε ήδη αποφασιστεί πριν από τα πρώτα της γενέθλια. Μια αντιπροσωπεία Πολωνών ιερέων και αρχόντων επιβεβαίωσε το δικαίωμά της να διαδεχθεί τον πατέρα της στην Πολωνία το 1379.
Η Μαρία στέφθηκε «βασιλιάς» της Ουγγαρίας στις 17 Σεπτεμβρίου 1382, επτά ημέρες μετά τον θάνατο του Λουδοβίκου του Μεγάλου. Η μητέρα της, που ανέλαβε την αντιβασιλεία, απάλλαξε τους Πολωνούς ευγενείς από τον όρκο πίστης τους στη Μαρία υπέρ της μικρότερης αδερφής της Γιαντβίγκα, στις αρχές του 1383. Η ιδέα μιας γυναίκας μονάρχη παρέμενε μη δημοφιλής μεταξύ των Ούγγρων ευγενών, η πλειοψηφία των οποίων θεωρούσε νόμιμο βασιλιά τον μακρινό ξάδερφό της Κάρολο Γ' της Νάπολης. Για να ενισχύσει τη θέση της Μαρίας η βασιλομήτωρ ήθελε να παντρευτεί τον Λουδοβίκο, μικρότερο αδερφό του Καρόλου ΣΤ΄ της Γαλλίας. Ο αρραβώνας τους ανακοινώθηκε τον Μάιο του 1385.
Ο Κάρολος Γ' της Νάπολης αποβιβάστηκε στη Δαλματία τον Σεπτέμβριο του 1385. Ο Σιγισμούνδος του Λουξεμβούργου εισέβαλε στην Άνω Ουγγαρία (σημερινή Σλοβακία), αναγκάζοντας τη βασιλομήτωρ να του δώσει να παντρευτεί τη Μαρία τον Οκτώβριο. Ωστόσο δεν μπόρεσαν να εμποδίσουν τον Κάρολο να εισέλθει στη Βούδα. Αφού η Μαρία αποκήρυξε τον θρόνο, ο Κάρολος στέφθηκε βασιλιάς στις 31 Δεκεμβρίου 1385, αλλά δολοφονήθηκε με παρότρυνση της μητέρας της Μαρίας τον Φεβρουάριο του 1386. Η Μαρία αποκαταστάθηκε στον θρόνο αλλά οι υποστηρικτές του δολοφονημένου βασιλιά αιχμαλώτισαν την ίδια και τη μητέρα της στις 25 Ιουλίου. Η Βασίλισσα Ελισάβετ δολοφονήθηκε τον Ιανουάριο του 1387, αλλά η Μαρία απελευθερώθηκε στις 4 Ιουνίου 1387. Η Μαρία παρέμεινε επίσημα συγκυβερνήτης με τον Σιγισμούνδο, που εν τω μεταξύ είχε στεφθεί βασιλιάς, αλλά η επιρροή της στην κυβέρνηση ήταν ελάχιστη. Αυτή και ο πρόωρα γεννημένος γιος της πέθαναν όταν έπεσαν από το άλογό της κατά τη διάρκεια ενός κυνηγετικού ταξιδιού.