Μεγάλο Ιερό της Ίσε
ιερό Σίντο στο νομό Μίε, Ιαπωνία / From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Μεγάλο Ιερό της (πόλης) Ίσε (伊勢神宮, Ise Jingū) θεωρείται ο ιερότερος χώρος του Σιντοϊσμού στην Ιαπωνία. Το «Μεγάλο Ιερό», από τους παλαιότερους σιντοϊστικούς ναούς, αφιερωμένο στην λατρεία της ιαπωνικής Θεάς του Ήλιου, Αματεράσου, βρίσκεται στην πόλη Ίσε, στο νησί Χονσού, 300 χλμ. βόρεια του Τόκυο.
Μεγάλο Ιερό της Ίσε | |
---|---|
伊勢神宮 και 伊勢大神宮 | |
Είδος | jingū |
Αρχιτεκτονική | Shinmei-zukuri |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 34°27′18″N 136°43′33″E |
Διοικητική υπαγωγή | Ίσε |
Χώρα | Ιαπωνία |
Έναρξη κατασκευής | 4 π.Χ. |
Βραβεία | 100 Landscapes of Heisei |
Προστασία | Εθνικός Θησαυρός |
Ιστότοπος | |
Επίσημος ιστότοπος | |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Ουσιαστικά, πρόκειται περί συμπλέγματος εκατόν είκοσι τριών (123)σιντοϊστικών ιερών, που ομαδοποιούνται γύρω από δυο κεντρικά ιερά : το (εσωτερικό) Ναϊκού (Naikū) και το (εξωτερικό) Γκεκού (Gekū).
Το εσωτερικό ιερό, το Ναϊκού, που επίσημα ονομάζεται «Κόταϊ Τζινγκού» βρίσκεται στην πόλη Ουτζί-τάτσι και είναι αφιερωμένο στη λατρεία της Αματεράσου, η οποία πιστεύεται ότι κατοικεί εκεί και η οποία σύμφωνα με την παράδοση αποτελεί την πρόγονο της αυτοκρατορικής οικογένειας της Ιαπωνίας. Τα κτήρια του ιερού είναι κατασκευασμένα από κυπαρίσσι και τα ξύλα συνδέονται μεταξύ τους χωρίς τη χρήση καρφιών.
Το εξωτερικό ιερό, το Γκεκού, που ονομάζεται επίσημα «Τογιοούκε Νταϊτζινγκού» βρίσκεται 6 χιλιόμετρα μακριά από το Ναϊκού και είναι αφιερωμένο στην Toyouke-Ōmikami, τη θεά της γεωργίας και της βιομηχανίας.[1][2] Το Μεγάλο ιερό της Ίσε προσελκύει πάνω από 6 εκατομμύρια πιστούς και τουρίστες το χρόνο.[3][4][5]
Κάθε είκοσι χρόνια το παλιό ιερό κατεδαφίζεται και δημιουργείται ένα καινούργιο, που είναι πανομοιότυπο με το προηγούμενο. Σύμφωνα με την αντίληψη του Σιντοϊσμού τα Ιερά συμβολίζουν τη φύση, που αναγεννάται διαρκώς και ανανεώνεται. Με αυτό τον τρόπο διατηρούνται πάντα καινούργια και μεταδίδεται η παραδοσιακή τεχνική κατασκευής τους από γενιά σε γενιά.[6] Η πιο πρόσφατη ανακατασκευή του Ιερού έγινε το 2013.[3]