Μηδενική χρέωση
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η μηδενική χρέωση είναι η πρακτική της παροχής πρόσβασης στο Διαδίκτυο χωρίς οικονομικό κόστος υπό ορισμένες προϋποθέσεις, όπως επιτρέποντας πρόσβαση μόνο σε συγκεκριμένους ιστότοπους ή επιδοτώντας την υπηρεσία μέσω της διαφήμισης.[1] Οι σχολιαστές που συζητούν τη μηδενική χρέωση συχνά την παρουσιάζουν ως επιμέρους ζήτημα της δικτυακής ουδετερότητας. Ενώ οι περισσότερες πηγές αναφέρουν ότι η χρήση μηδενικής χρέωσης αντίκειται στην αρχή της ουδετερότητας του δικτύου, υπάρχουν μικτές απόψεις μεταξύ των υποστηρικτών της δικτυακής ουδετερότητας όσον αφορά το βαθμό στον οποίο οι άνθρωποι μπορούν να επωφεληθούν από τα προγράμματα μηδενικής χρέωσης, χωρίς να θυσιάζουν την προστασία που παρέχει η δικτυακή ουδετερότητα. Στους τυπικούς υποστηρικτές της μηδενικής χρέωσης περιλαμβάνονται εμπορικές εταιρείες που πωλούν υπηρεσίες δεδομένων ή διαφημίσεις. Αυτοί οι υποστηρικτές υποστηρίζουν ότι η μηδενική χρέωση επιτρέπει στους καταναλωτές να κάνουν επιλογές για πρόσβαση σε περισσότερα δεδομένα και οδηγεί περισσότερους ανθρώπους στο να χρησιμοποιούν ηλεκτρονικές υπηρεσίες. Στους τυπικούς αντιφρονούντες της μηδενικής χρέωσης περιλαμβάνονται ομάδες προστασίας των καταναλωτών και υποστηρικτές της δικτυακής ουδετερότητας. Αυτός ο αντίλογος υποστηρίζει ότι η μηδενικής χρέωση εκμεταλλεύεται τους φτωχούς, δημιουργεί ευκαιρίες λογοκρισίας ή περιορισμούς στην ελεύθερη πρόσβαση σε πληροφορίες και διακόπτει την ελεύθερη αγορά την οποία η ουδετερότητα του δικτύου προστατεύει.