Παναγιώτης Κανελλόπουλος
Έλληνας πολιτικός, συγγραφέας και ακαδημαϊκός, πρωθυπουργός της Ελλάδας (1945) (1967) / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος (Πάτρα, 13 Δεκεμβρίου 1902 – Αθήνα, 11 Σεπτεμβρίου 1986) ήταν Έλληνας πολιτικός, φιλόσοφος, ακαδημαϊκός και γόνος της οικογένειας Κανελλόπουλου. Ανέλαβε για δύο σύντομες θητείες την προεδρία ελληνικών κυβερνήσεων το 1945 και το 1967. Η παρουσία του στη νεοελληνική γραμματεία και φιλοσοφία και η ταυτόχρονη ενασχόλησή του με την πολιτική τον ανέδειξε ως ιδιαίτερο φαινόμενο του σύγχρονου ελληνικού πολιτικού βίου ενώ η μετριοπάθεια, η αυτοκριτική του διάθεση και το ήθος του συνέτειναν, ειδικότερα μετά τη Μεταπολίτευση, στην απόδοση του τίτλου του «Νέστορα» της ελληνικής πολιτικής από ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων.[2] Θείος του ήταν ο, διατελέσας πρωθυπουργός, Δημήτριος Γούναρης.[3]
Γρήγορες Πληροφορίες Παναγιώτης Κανελλόπουλος, Πρωθυπουργός της Ελλάδας ...
Κλείσιμο