Πόλεμος μεταξύ Ρως και Βυζαντινών (968-971)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ρωσοβυζαντινός Πόλεμος ήταν σύγκρουση η οποία ξεκίνησε το 967 ή το 968 και ολοκληρώθηκε το 971, στη διάρκεια της οποίας ο Σβιατοσλάβ, ηγεμόνας του Κιέβου, εισέβαλε στη Βουλγαρία, κατόπιν σχετικής προτροπής των Βυζαντινών.
Το 927, μία συνθήκη ειρήνης υπεγράφη μεταξύ της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και της Βουλγαρίας, θέτοντας, με αυτό τον τρόπο, ένα τέλος σε έναν πολυετή πόλεμο. Μία παρόμοια συνθήκη είχε υπογραφεί με τους Ρως το 945 και η οποία απαγόρευε στους τελευταίους να εισβάλουν στη Χερσόνησο[1]. Το 965 ή το 966, ο αυτοκράτορας-στρατιώτης Νικηφόρος Β´ Φωκάς, ο οποίος είχε διαδεχθεί τον Ρωμανό Β´, αρνήθηκε να καταβάλει στη Βουλγαρία τον φόρο ο οποίος είχε συμφωνηθεί από τον προκάτοχό του, ενώ, ταυτόχρονα, κατέστρεψε εκ θεμελίων σειρά φρουρίων κατά μήκος των βουλγαρικών συνόρων. Ωστόσο, καθώς ήταν περισσότερο απασχολημένος με πολέμους στην Ανατολή, ο Φωκάς πρότεινε στον Πρίγκιπα των Ρως, Σβιατοσλάβ Α΄, να εισβάλει στη Βουλγαρία. Στη διάρκεια των δύο ετών που ακολούθησαν, ο Σβιάτοσλαβ έπιασε αιχμάλωτο τον Τσάρο της Βουλγαρίας, Μπόρις Β΄, κατέλαβε σχεδόν το σύνολο της Βουλγαρίας και απειλούσε να κινηθεί εναντίον της Κωνσταντινούπολης. Αντιλαμβανόμενος το σφάλμα του, ο Νικηφόρος επιχείρησε να συμμαχήσει με τους Βουλγάρους εναντίον των Ρως. Στη διάρκεια του ίδιου έτους, ανετράπη από τον Ιωάννη Τσιμισκή, ο οποίος εισέβαλε με τη σειρά του στη Βουλγαρία και, το 971, κατέλαβε το Πρέσλαβ. Κλεισμένος στην πόλη της Σιλίστρα (Δορύστολον) επί του Δούναβη, ο Σβιάτοσλαβ υποχρεώθηκε να παραδοθεί στους Βυζαντινούς έπειτα από πολιορκία διάρκειας τριών μηνών (Ιούλιος 971) και να αποχωρήσει άμεσα από τη Βουλγαρία, ενώ ο ίδιος, από την πλευρά του, υποσχόταν την αποχή από μελλοντικές επιθέσεις εναντίον της Χερσονήσου, η οποία βρισκόταν υπό τον έλεγχο των Βυζαντινών και δεσμευόταν να ταχθεί με το μέρος των Βυζαντινών σε ενδεχόμενη μελλοντική πολεμική σύγκρουση.