Σέρβοι του Κοσσυφοπεδίου
From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Σέρβοι του Κοσσυφοπεδίου είναι μία από τις εθνοτικές ομάδες του Κοσσυφοπεδίου και αποτελούν τη μεγαλύτερη εθνοτική μειονοτική κοινότητα στο Κοσσυφοπέδιο (5–6%).[1][2][3][4][5][6] Υπάρχουν περίπου 100.000 Σέρβοι του Κοσσυφοπεδίου από το 2014 και περίπου οι μισοί από αυτούς ζουν στο Βόρειο Κοσσυφοπέδιο.[7] Άλλες σερβικές κοινότητες του Κοσσυφοπεδίου ζουν στους νότιους του δήμους.[4][8]
Το μεσαιωνικό Βασίλειο της Σερβίας (1217–1346) και η Σερβική Αυτοκρατορία (1346–1371) περιλάμβαναν τμήματα του εδάφους του Κοσσυφοπεδίου μέχρι την προσάρτησή του από τους Οθωμανούς μετά τη Μάχη του Κοσσυφοπεδίου (1389), που θεωρείται ένα από τα πιο αξιοσημείωτα γεγονότα της σερβικής ιστορίας.[9][10] Στη συνέχεια, κατέστη μέρος του Σερβικού Δεσποτάτου. Η σύγχρονη σερβική ιστοριογραφία θεωρεί το Κοσσυφοπέδιο σε αυτήν την περίοδο ως τον πολιτικό, θρησκευτικό και πολιτιστικό πυρήνα του μεσαιωνικού σερβικού κράτους.[11]
Κατά την Οθωμανική περίοδο (1455–1913), η κατάσταση του σερβικού πληθυσμού στο Κοσσυφοπέδιο πέρασε από διάφορες φάσεις. Τον 16ο αιώνα, το Σερβικό Πατριαρχείο του Ιπεκίου επανιδρύθηκε και το καθεστώς του ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο. Στα τέλη του 18ου αιώνα, η υποστήριξη του Πατριαρχείου προς τους Αψβούργους κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Τουρκικού Πολέμου του 1683–1699 πυροδότησε ένα κύμα μεταναστεύσεων σε τοποθεσίες υπό τον έλεγχο της Μοναρχίας των Αψβούργων.[12] Μετά την ανεξαρτησία του Πριγκιπάτου της Σερβίας στα βόρεια, το Κοσσυφοπέδιο έγινε όλο και πιο αντιληπτό από τα μέσα του 19ου αιώνα ως το «λίκνο του σερβικού πολιτισμού» και αποκαλούνταν «Σερβική Ιερουσαλήμ». Το Κοσσυφοπέδιο προσαρτήθηκε από το Βασίλειο της Σερβίας το 1912, μετά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο.
Ως περιοχή του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας, το Κοσσυφοπέδιο χωρίστηκε σε πολλές μπανόβινες. Στην περίοδο προ του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, έλαβε χώρα ο γιουγκοσλαβικός αποικισμός του Κοσσυφοπεδίου που είχε ως στόχο να αυξήσει τον αριθμό των Σέρβων στο Κοσσυφοπέδιο με αποίκους από την Κεντρική Σερβία και το Μαυροβούνιο. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι περιοχές του Κοσσυφοπεδίου επανενώθηκαν. Αναφέρονταν ως Σοσιαλιστική Αυτόνομη Επαρχία του Κοσσυφοπεδίου. Οι Σέρβοι ήταν ένας από τους κατοίκους της επαρχίας στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Σερβίας (1944–1992). Ως αποτέλεσμα του πολέμου του Κοσσυφοπεδίου και μετά τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας του, το 2008 αναγνωρίστηκε εν μέρει από τη διεθνή κοινότητα. Οι Σέρβοι είναι η δεύτερη μεγαλύτερη κοινότητα στο Κοσσυφοπέδιο.[4][8]
Περισσότερο από το ήμισυ του σερβικού πληθυσμού του Κοσσυφοπεδίου πριν από το 1999 (226.000),[13] συμπεριλαμβανομένων 37.000 Ρομά, 15.000 Βαλκάνιων Μουσουλμάνων (Ασκαλί, Βοσνίων και Γκοράνων) και 7.000 άλλων μη Αλβανών πολιτών εκδιώχθηκαν στην κεντρική Σερβία και Μαυροβούνιο κατά τον πόλεμο του Κοσσυφοπεδίου.[14] Σύμφωνα με τη Συμφωνία των Βρυξελλών του 2013, προτείνεται η ίδρυση μιας Κοινότητας Σερβικών Δήμων, μιας αυτοδιοικούμενης ένωσης δήμων με πλειοψηφικό σερβικό πληθυσμό στο Κοσσυφοπέδιο.