Σιχισμός στο Πακιστάν
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Σιχισμός στην περιοχή του σημερινού Πακιστάν διαθέτει μια εκτεταμένη κληρονομιά και ιστορία, παρά το ότι οι Σιχ σήμερα αποτελούν μια μικρή κοινότητα στο Πακιστάν. Οι περισσότεροι Σιχ ζουν στην περιοχή του Παντζάμπ, ένα μέρος της ευρύτερης περιοχής του Παντζάμπ όπου γεννήθηκε ο Σιχισμός την περίοδο του Μεσαίωνα, και στην Πεσαβάρ στην περιοχή Κιμπέρ-Πακτούνκβα. Η Νανκάνα Σαχίμπ, η γενέτειρα του Γκουρού Νάνακ Ντεβ, του ιδρυτή του Σιχισμού, βρίσκεται στην περιοχή του Παντζάμπ.
Γκουντβάρα Τζανάμ Αστάν | |
Συνολικός πληθυσμός | |
---|---|
50,000[1] | |
Περιοχές με σημαντικούς πληθυσμούς | |
Χασάν Αμπντάλ Λαχόρη Νανκάνα Σαχίμπ Νάροβαλ Πεσαβάρ | |
Γλώσσες | |
Παντζάμπι |
Τον 18ο και 19ο αιώνα, η Σιχ κοινότητα έγινε μια ισχυρή πολιτική δύναμη, με τον ηγέτη Ραντζίτ Σινγκ να ιδρύει την πρώτη Αυτοκρατορία των Σιχ με πρωτεύουσα τη Λαχόρη, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη σήμερα στο Πακιστάν. Μεγάλοι πληθυσμοί Σιχ κατοίκησαν τις μεγαλύτερες πόλεις του Παντζάμπ όπως τη Λαχόρη, τη Ραβαλπίντι και τη Φαϊσαλάμπαντ. Μετά τη διαίρεση της Ινδίας το 1947, οι μειονότητες των Ινδουιστών και των Σιχ μετανάστευσαν στην Ινδία, ενώ αρκετοί μουσουλμάνοι πρόσφυγες από την Ινδία, εγκαταστάθηκαν στο Πακιστάν.
Τις δεκαετίες που ακολούθησαν την ανεξαρτησία του Πακιστάν το 1947, η Σιχ κοινότητα άρχισε να αναδιοργανώνεται, σχηματίζοντας την Πακιστανική Επιτροπή Sikh Gurdwara Prabandhak (PSGPC) για να αντιπροσωπεύει την κοινότητα και να προστατεύει τις ιερές τοποθεσίες και την κληρονομιά της Σιχ θρησκείας στο Πακιστάν. Η Πακιστανική κυβέρνηση άρχισε να επιτρέπει στους Σιχ από την Ινδία να έρχονται στο Πακιστάν για προσκύνημα σε χώρους λατρείας που βρίσκονταν στη χώρα και, αντίστοιχα, στους Σιχ του Πακιστάν να ταξιδεύουν στην Ινδία.