Σκάλα Ερεσού
οικισμός της Ελλάδας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Σκάλα Ερεσού ή Γυαλός αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα παραθεριστικά μέρη της Λέσβου. Βρίσκεται σε απόσταση τεσσάρων χιλιομέτρων από το χωριό της Ερεσού και ενώνεται με αυτό μέσω του κεντρικού καταπράσινου δρόμου με τις μουριές, τα πλατάνια και τις συκιές που διασχίζει τον πανέμορφο κάμπο της Ερεσού. Η οργανωμένη παραλία της εκτείνεται σε απόσταση τριών χιλιομέτρων περίπου και έχει κερδίσει επανειλημμένα το ευρωπαϊκό βραβείο της Γαλάζιας Σημαίας.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Σκάλα Ερεσού Λέσβου | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Βορείου Αιγαίου |
Περιφερειακή Ενότητα | Λέσβου |
Δήμος | Δυτικής Λέσβου |
Δημοτική Ενότητα | Ερεσού - Αντίσσης |
Γεωγραφία | |
Νομός | Λέσβου |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 262 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Ταχ. κώδικας | 811 05 |
Τηλ. κωδικός | 22530 |
δεδομένα |
Στην αριστερή πλευρά ΝΑ βρίσκεται ο πευκόφυτος λόφος Μαστός (Οχυρό-Βίγλα) όπου βρισκόταν η Αρχαία Ακρόπολη, το μικρό λιμάνι με το εκκλησάκι της Παναγιούδας, στο κέντρο έχει αναπτυχθεί ένα παραθαλάσσιο θέρετρο, με εστιατόρια και καφετέριες με ξύλινες εξέδρες στην άμμο. Δεξιά στο δυτικό κομμάτι της παραλίας βρίσκεται το "Αφεντέλη". Όλο το δυτικό άκρο της παραλίας από το τέλος του οικισμού και πέρα βρίσκεται εντός ζώνης natura 2000. [1] Στον βράχο ψηλά συναντά κανείς το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία. Στη δυτική πλευρά της παραλίας επίσης βρίσκεται ο Ψαροποταμός όπως ονομάζεται η εκβολή του χείμαρρου Χαλάντρα ο οποίος και προστατεύεται ως μικρός νησιωτικός υγρότοπος.[2]
Σημαντικοί συνοικισμοί της Σκάλας είναι τα Χλιαρά, Ψήνια, Κάμπος, Μονοχλάδια, Καπασσούλες, Σκορδαλός, Τρία Βουνάρια κ.α..
Στην περιοχή υπάρχει και αρχαιολογικό μουσείο από το 1962 με μοναδικά Αρχαϊκά, Κλασσικά και Ελληνιστικά ευρήματα. To 2001, με απόφαση της Κ' ΕΚΠΑ, κρίθηκε αναγκαίο τα ευρήματα και διάφορα κτίσματα να μεταφερθούν στην Μυτιλήνη και να συντηρηθούν. Το μουσείο παρέμεινε κλειστό έως τον Σεπτέμβριο του 2011. Σήμερα λειτουργεί η Αρχαιολογική Συλλογή Ερεσού στο πρώην κτήριο του σχολείου της Σκάλας Ερεσού.[3]
Στον ίδιο χώρο βρίσκεται και ο Ιερός τάφος και η σαρκοφάγος με τα λείψανα του Αγίου Ανδρέα του Ιεροσολυμίτη Αρχιεπισκόπου Κρήτης, ο οποίος κατά την επιστροφή του από την Κωνσταντινούπολη το έτος 740 πέθανε μέσα στο πλοίο που έπλεε κοντά στα παράλια της Ερεσού.
Κάθε χρόνο από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο οι κάτοικοι της Ερεσού μετακομίζουν στον κάμπο και την Σκάλα. Η κίνηση αυτή στους ντόπιους λέγεται "συνοπαρτό", από το ρήμα συνοπαίρνω το οποίο σημαίνει μαζεύω, συλλέγω. Πριν γίνει η Ερεσός Καποδιστριακός Δήμος, ακόμη και οι Αρχές του χωριού (Αστυνομία, ΕΛΤΑ, ΟΤΕ και Δημοτικοί υπάλληλοι) συνοπαίρναν.
Σύμφωνα με μελέτη του Τμήματος Επιστημών Θάλασσας του Πανεπιστήμιου Αιγαίου του καθηγητή Αντώνη Βελεγράκη, η περιοχή της Σκάλας Ερεσού και ιδίως το κομμάτι του οικισμού έχει υποστεί καταστροφική διάβρωση.