Στοίχημα του άθεου
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το στοίχημα του άθεου, έγινε γνωστό από τον φιλόσοφο Μάικλ Μάρτιν, ο οποίος το δημοσίευσε το 1990 στο βιβλίο του Αθεϊσμός: Μια Φιλοσοφική Δικαιολόγηση και ήταν η αθεϊστική απάντηση στο στοίχημα του Πασκάλ σχετικά με την ύπαρξη του θεού.
Μια εκδοχή του αθεϊστικού στοιχήματος, ισχυρίζεται πως από την στιγμή που ένας καλός και πανάγαθος θεός, ανταμοίβει τις καλές πράξεις, και πως αν θεος δεν υπάρχει, οι καλές πράξεις θα αφήσουν θετική μνήμη για κάποιον στο κόσμο αφού πεθάνει, κάποιος θα πρέπει να ζήσει μια καλή ζωή, κάνοντας καλές πράξεις χωρίς να είναι θρήσκος. [1][2] Μια άλλη εκδοχή, ισχυρίζεται πως ο θεός θα ανταμείψει ένα έντιμο άπιστο, μια ανταμοιβή που θα μπει σε κίνδυνο σε περίπτωση που μετατραπει σε ανέντιμο «πιστό» στα μάτια του Θείου.[3]