Χολέρα
βακτηριακή λοίμωξη του λεπτού εντέρου / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η χολέρα είναι λοίμωξη του λεπτού εντέρου από ορισμένα στελέχη του βακτηρίου Vibrio cholerae (Δονάκιο της χολέρας).[9][10] Τα συμπτώματα μπορεί να κυμαίνονται από κανένα, σε ήπια έως σοβαρά.[10] Το κλασικό σύμπτωμα είναι μεγάλες ποσότητες υδαρούς διάρροιας που διαρκούν μερικές ημέρες.[11] Μπορεί επίσης να εμφανιστούν εμετοί και μυϊκές κράμπες.[10] Η διάρροια μπορεί να είναι τόσο σοβαρή που να οδηγεί μέσα σε λίγες ώρες σε σοβαρή αφυδάτωση και ανισορροπία ηλεκτρολυτών.[11] Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε βυθισμένα μάτια, κρύο δέρμα, μειωμένη ελαστικότητα του δέρματος και ρυτίδες στα χέρια και τα πόδια.[12] Η αφυδάτωση μπορεί να δώσει μπλε χρώμα στο δέρμα.[13] Τα συμπτώματα ξεκινούν δύο ώρες έως πέντε ημέρες μετά την έκθεση.[10]
Χολέρα | |
---|---|
Το βακτήριο Vibrio cholerae που προκαλεί τη χολέρα | |
Ειδικότητα | λοιμωξιολογία[1] και επείγουσα ιατρική |
Συμπτώματα | διάρροια[2][3], έμετος[2][3], Αφυδάτωση[4], Υποογκαιμία[5], μυϊκός σπασμός[5], discomfort[6], Υπόταση[6], oliguria[7], κυάνωση[7], terminal dehydration, Δίψα[8] και muscle cramp[1] |
Ταξινόμηση | |
ICD-10 | A00 |
ICD-9 | 001 |
DiseasesDB | 29089 |
MedlinePlus | 000303 |
eMedicine | med/351 |
MeSH | D002771 |
Η χολέρα προκαλείται από διάφορους τύπους Δονάκιου της χολέρας, και κάποια τύποι προκαλούν βαρύτερη νόσο από άλλους.[11] Μεταδίδεται κυρίως μέσω μολυσμένου νερού και μολυσμένων τροφίμων που έχουν μολυνθεί από ανθρώπινα κόπρανα που περιέχουν τα βακτήρια.[11] Μισοψημένα θαλασσινά είναι συνήθως πηγή.[14] Οι άνθρωποι είναι ο μοναδικός έμβιος οργανισμός που επηρεάζεται.[11] Στους παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνεται η κακή υγιεινή, το ανεπαρκές καθαρό πόσιμο νερό και η φτώχεια.[11] Υπάρχει ανησυχία ότι η άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα αυξήσει την μετάδοση της ασθένειας.[11] Η χολέρα μπορεί να διαγνωστεί με εξέταση κοπράνων.[11] Υπάρχει μια γρήγορη εξέταση εμβύθισης η οποία όμως δεν είναι τόσο ακριβής.[15]
Οι μέθοδοι πρόληψης κατά της χολέρας περιλαμβάνουν βελτιωμένη υγιεινή και πρόσβαση σε καθαρό νερό.[12] Εμβόλια της χολέρας που χορηγούνται από το στόμα παρέχουν ικανοποιητική προστασία για περίπου έξι μήνες.[11] Έχουν το πρόσθετο όφελος της προστασίας από έναν άλλο τύπο διάρροιας που προκαλείται από το E. coli.[11] Η κύρια θεραπεία είναι η στοματική θεραπεία ενυδάτωσης - η αντικατάσταση υγρών με ελαφρώς γλυκά και αλμυρά διαλύματα.[11] Προτιμώνται διαλύματα με βάση το ρύζι.[11] Τα συμπληρώματα ψευδαργύρου είναι χρήσιμα στα παιδιά.[16] Σε σοβαρές περιπτώσεις, ενδοφλέβια υγρά, όπως το διάλυμα γαλακτικού του Ρίνγκερ, μπορεί να απαιτούνται και τα αντιβιοτικά μπορεί να είναι ευεργετικά.[11] Η δοκιμή για να διαπιστωθεί σε ποιο αντιβιοτικό είναι ευαίσθητη η χολέρα μπορεί να βοηθήσει στην επιλογή.[10]
Η χολέρα επηρεάζει περίπου 3–5 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως και προκαλεί 28.800-130.000 θανάτους το χρόνο.[11][17] Αν και χαρακτηρίζεται ως πανδημία όσον αφορά το 2010, είναι σπάνια σε χώρες υψηλού εισοδήματος.[11] Τα παιδιά επηρεάζονται κυρίως.[11][18] Η χολέρα εμφανίζεται τόσο ως επιδημικές εστίες όσο και ως χρόνια νόσος σε ορισμένες περιοχές.[11] Οι περιοχές με συνεχή κίνδυνο ασθένειας περιλαμβάνουν την Αφρική και τη Νοτιοανατολική Ασία.[11] Ο κίνδυνος θανάτου μεταξύ των προσβεβλημένων είναι συνήθως μικρότερος από 5% αλλά μπορεί να φτάσει και το 50%.[11] Η μη πρόσβαση στη θεραπεία οδηγεί σε υψηλότερο ποσοστό θανάτων.[11] Περιγραφές της χολέρας βρίσκονται ήδη στον 5ο αιώνα π.Χ. στα σανσκριτικά.[12] Η μελέτη της χολέρας στην Αγγλία από τον Τζον Σνόου μεταξύ 1849 και 1854 οδήγησε σε σημαντικές προόδους στον τομέα της επιδημιολογίας.[12][19] Επτά μεγάλες εξάρσεις έχουν συμβεί τα τελευταία 200 χρόνια, προκαλώντας εκατομμύρια θανάτους.[20]