Χρήστης:Egmontaz/Λεμούριος
From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Λεμούριοι είναι κλάδος ενδημικών στρεψίρρινων πρωτευόντων του νησιού της Μαδαγασκάρης. Πήραν το όνομά τους από τα λεμούρια (lemures, πνεύματα ή φαντάσματα) της Ρωμαϊκής μυθολογίας λόγω των απόκοσμων κραυγών τους, των αντανακλαστικών ματιών τους και των νυχτερινών συνηθειών κάποιων ειδών. Παρόλο που συχνά συγχέονται με προγονικά πρωτεύοντα, τα ανθρωποειδή πρωτεύοντα δεν εξελίχθηκαν από αυτούς· αντί για αυτό, οι λεμούριοι μοιράζονται μορφολογικά και συμπεριφορικά χαρακτηριστικά με τα βασικά πρωτεύοντα. Οι λεμούριοι έφτασαν στη Μαδαγασκάρη 62 με 65 εκατομμύρια χρόνια πριν επιπλέοντας σε μάζες βλάστησης σε καιρό που τα ωκεάνια ρεύματα ευνοούσαν την διασπορά προς το νησί. Από τότε εξελίχθηκαν ώστε να αντεπεξέλθουν στο εξαιρετικά εποχικό περιβάλλον ενώ οι προσαρμογές τους, τους δίνουν εύρος ποικιλομορφίας που ξεπερνά αυτήν κάθε άλλης ομάδας πρωτευόντων. Μέχρι λίγο μετά την άφιξη των ανθρώπων στο νησί, πριν από περίπου 2.000 χρόνια, υπήρχαν λεμούριοι μεγάλοι όσο ένας αρσενικός γορίλας. Σήμερα υπάρχουν σχεδόν 100 είδη λεμούριων, τα περισσότερα από τα οποία είτε ανακαλύφθηκαν είτε προήχθησαν σε είδη μετά το 1990. Εντούτοις η ταξινόμηση των λεμούριων είναι αμφιλεγόμενη και εξαρτάται από το ποιος ορισμός για το είδος χρησιμοποιείται. Ακόμα και η υψηλότερου επιπέδου ταξινόμηση είναι αμφιλεγόμενη, με κάποιους ειδικούς να τοποθετούν του περισσότερους λεμούριους εντός της ενδοτάξης Λεμουριόμορφα (Lemouriformes), ενώ άλλοι τοποθετούν όλους τους επιζώντες στρεψίρρινους στα Λεμουριόμορφα, τοποθετώντας όλους τους λεμούριους στην υπεροικογένεια Λεμουροειδή (Lemuroidea) και όλους τους λόρις και τους γαλάγους στην υπεροικογένεια Λορισοειδή (Lorisoidea).
Αυτή είναι μια σελίδα χρήστη της Βικιπαίδειας, της ελεύθερης εγκυκλοπαίδειας.
Αν βρήκατε τη σελίδα οπουδήποτε αλλού εκτός από τη Βικιπαίδεια τότε βλέπετε ένα mirror site με το οποίο ο Egmontaz δεν έχει καμία απολύτως σχέση. Η κανονική διεύθυνση της σελίδας είναι http://el.wikipedia.org/wiki/Χρήστης:Egmontaz/Λεμούριος. |
Αυτή η σελίδα είναι είτε πρόχειρο είτε υπό κατασκευή.
Παρακαλώ μην κάνετε επεξεργασίες, ευχαριστώ. --Egmontaℨ Πρόχειρο 1 · Πρόχειρο 2 · Πρόχειρο 3 · Πρόχειρο 4 · Πρόχειρο 5 · Πρόχειρο 6 · Πρόχειρο 7 · Πρόχειρο 8 · Πρόχειρο 9 · Πρόχειρο 10
|
Λεμούριοι | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Λεμούριος με δακτυλιδωτή ουρά (Lemur catta) | ||||||||||||
Κατάσταση διατήρησης | ||||||||||||
Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||
| ||||||||||||
Ποικιλομορφία | ||||||||||||
Περίπου 100 ζώντα είδη δείτε Κατάλογος ειδών λεμούριων | ||||||||||||
Κατανομή όλων των ειδών λεμούριων (πράσινο) | ||||||||||||
Οικογένειες | ||||||||||||
†Archaeolemuridae | ||||||||||||
Οι λεμούριοι ποικίλουν στο μέγεθος, από 30 gr έως 9 kg, και έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά των βασικών πρωτευόντων, όπως αποκλίνοντα δάκτυλα στα χέρια και τα πόδια και νύχια αντί νύχια αρπακτικών (στα περισσότερα είδη). Ωστόσο η αναλογία μεγέθους εγκεφάλου-σώματος είναι μικρότερη από αυτή των ανθρωποειδών πρωτευόντων, και ανάμεσα σε άλλα χαρακτηριστικά που μοιράζονται με τα άλλα στρεψίρρινα πρωτεύοντα είναι η «υγρή μύτη» (ρινάριο, rhinarium). Οι λεμούριοι είναι εν γένει οι πιο κοινωνικοί από τα στρεψίρρινα πρωτεύοντα και επικοινωνούν περισσότερο με οσμές και κραυγές παρά με οπτικά σήματα. Πολλές προσαρμογές τους οφείλονται στο έντονα εποχιακό περιβάλλον της Μαδαγασκάρης. Έχουν σχετικά χαμηλό βασικό ρυθμό μεταβολισμού και κάποιοι εμφανίζουν εποχιακή αναπαραγωγή, νάρκη, ή κοινωνική κυριαρχία των θηλυκών. Οι περισσότεροι τρώνε μεγάλη ποικιλία φρούτων και φύλλων ενώ κάποιοι είναι πιο εξειδικευμένοι. Παρότι πολλοί έχουν παρόμοιες διατροφικές συνήθειες, διαφορετικά είδη λεμούριων μοιράζονται τα ίδια δάση με διαφοροποίηση θώκων.
Η έρευνα στους λεμούριους επικεντρώθηκε στην ταξινομία και την συλλογή δειγμάτων κατά τον 18ο και 19ο αιώνα. Αν και οι παρατηρήσεις πεδίου ξεκίνησαν με πολύ αργούς ρυθμούς από τους πρώτους εξερευνητές, οι σύγχρονες έρευνες πάνω στην οικολογία και την συμπεριφορά των λεμούριων δεν άρχισαν μέχρι τις δεκαετίες του 1950 και 1960. Οι έρευνες παρακωλύθηκαν από την πολιτική αστάθεια και αναταραχή στη Μαδαγασκάρη στα μέσα της δεκαετίας του 1970 αλλά συνέχισαν την δεκαετία του 1980 και έχουν αυξήσει κατά πολύ την γνώση για αυτά τα πρωτεύοντα. Ερευνητικά κέντρα όπως το Duke Lemur Center έχουν παράσχει δυνατότητες έρευνας σε πιο ελεγχόμενες συνθήκες. Οι λεμούριοι είναι σημαντικοί για την έρευνα λόγω του ότι μοιράζονται πρωτόγονα χαρακτηριστικά με χαρακτηριστικά των ανθρωποειδών πρωτευόντων και έτσι μπορούν να δώσουν πληροφορίες για την εξέλιξη των πρωτευόντων και των ανθρώπων. Πολλά είδη λεμούριων κινδυνεύουν με εξαφάνιση εξαιτίας της απώλειας φυσικής κατοικίας και του κυνηγιού. Παρότι οι τοπικές παραδόσεις εν γένει βοηθούν την προστασία των λεμούριων και των δασών τους, η παράνομη υλοτομία, η διαδεδομένη φτώχεια και η πολιτική αστάθεια δυσχεραίνουν και υπονομεύουν τις προσπάθειες διατήρησης.