Τιμάρια Άργους και Ναυπλίας
φέουδα του Πριγκιπάτου της Αχαΐας κατά το Μεσαίωνα / From Wikipedia, the free encyclopedia
Τα Τιμάρια Άργους και Ναυπλίας[1][2][3], φέουδα του Πριγκιπάτου της Αχαΐας, είχαν δοθεί το 1211 ή 1212 στους Φράγκους Δούκες των Αθηνών υποτελή στον πρίγκιπα της Αχαΐας. Αποτελούνταν από τις δύο πόλεις του Άργους και του Ναυπλίου και πολλά φέουδα στον Αργολικό κάμπο.[4]
Μετά την κατάκτηση τους οι πόλεις παραχωρήθηκαν από τον Πρίγκιπα της Αχαΐας Γοδεφρείδο Α΄ Βιλλεαρδουίνος στον δούκα των Αθηνών Όθων ντε Λα Ρος. Οι πόλεις παρέμειναν στην κατοχή του Οίκου ντε Λα Ρος και του Οίκου ντε Μπριέν που διαδέχθηκαν τους Ντε Λα Ρος στο Δουκάτο των Αθηνών, ο Οίκος ντε Μπριέν εξακολουθούσε να κυβερνά τα τιμάρια και μετά την κατάκτηση της Αθήνας από την Καταλανική Εταιρεία (1311). Ο Γκωτιέ ΣΤ΄ του Μπριέν έλλειπε συνεχώς στα Ευρωπαϊκά εδάφη του με εξαίρεση μια αποτυχημένη εκστρατεία να ανακαταλάβει την Αθήνα από τους Καταλανούς (1331). Πέθανε σε μάχη άτεκνος (1356), οι ηγεμονίες του κληρονομήθηκαν από την αδελφή του Ισαβέλλα ντε Μπριέν και κατόπιν από τον γιο της Γκι ντ'Ανγκιάν. Ο Γκι εγκαταστάθηκε στην Αργολίδα και έγινε Βενετός πολίτης με συνέπεια τη μελλοντική κυριαρχία της Βενετίας στην περιοχή, έκανε με τα αδέλφια του άλλη μια αποτυχημένη εκστρατεία να ανακαταλάβει την Αθήνα από τους Καταλανούς (1370 - 1371). Μετά τον θάνατο του Γκι (1376) τα τιμάρια πέρασαν στη κόρη του Μαρία του Ανγκιάν που παντρεύτηκε τον Πέτρο Κορράδο έναν Βενετό ευγενή από το Άργος, παρέμεινε στην πόλη μέχρι τον πρόωρο θάνατο του (1388). Τα τιμάρια έγιναν στη συνέχεια υποτελή στη Βενετία, η Μαρία που δεν μπορούσε να τα διατηρήσει και τα πούλησε. Το Άργος κατακτήθηκε λίγο πριν έρθουν οι Βενετοί από τον δεσπότη του Μυστρά Θεόδωρο Α΄ Παλαιολόγος και το Ναύπλιο από τον σύμμαχο του Νέριο Α΄ Ατσαγιόλι. Το Ναύπλιο ανακτήθηκε αμέσως από τους Βενετούς ενώ το Άργος παρέμεινε στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, το 1394 ανακτήθηκε επίσης από τους Βενετούς.