Αυτόφωρο έγκλημα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Με τον όρο αυτόφωρο έγκλημα ή επ' αυτοφώρω έγκλημα, σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία και συγκεκριμένα με το άρθρο 242 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, χαρακτηρίζεται το "εν τω πράττεσθαι έγκλημα" (δηλαδή αυτό που γίνεται αντιληπτό κατά τη στιγμή που συμβαίνει) ή το έγκλημα που συνέβη μόλις πρόσφατα, όπου ο δράστης τελεί υπό καταδίωξη είτε των διωκτικών Αρχών είτε του παθόντος είτε υπό παρατυχόντων που με δημόσιες κραυγές υποδεικνύουν τον ένοχο.
Επίσης στο ίδιο άρθρο περιλαμβάνεται και η περίπτωση να εντοπιστεί άτομο σε χώρο, ανεξάρτητα της απόστασης από το σημείο της τέλεσης του εγκλήματος, όπου φέρει αντικείμενα ή ίχνη (πειστήρια), από τα οποία συνάγεται ότι αυτό διέπραξε το έγκλημα προ λίγου χρόνου.
- Το αυτόφωρο έγκλημα αποδίδεται διεθνώς με τον λατινικό όρο In flagrante delicto (="φλεγόμενο" ή "φλέγον έγκλημα"). Στη δημώδη ελληνική αποδίδεται κατά την έννοια της άμεσης σύλληψης με τη φράση "τον/τους έπιασαν στα πράσα", επειδή τα πράσα είναι χαμηλά λαχανικά και όποιος κινείται μέσα σ΄ αυτά γίνεται άμεσα αντιληπτός.
Αυτό το λήμμα παρουσιάζει το θέμα από ελληνική οπτική γωνία ή δίνει δυσανάλογο βάρος στην ελληνική πτυχή ενός παγκόσμιου θέματος. Προσπαθήστε να το ανασκευάσετε ή και να προσθέσετε πληροφορίες έτσι ώστε να καλύπτει πληρέστερα και περισσότερο ουδέτερα το θέμα. Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στη σελίδα συζήτησης του λήμματος. |