Η γη της επαγγελίας (μυθιστόρημα)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η γη της επαγγελίας (πολωνικά: Ziemia obiecana, προφέρεται: [ˈʑɛmʲia ɔbʲiɛˈt͡sana]) είναι ένα μυθιστόρημα του 1899 από τον Πολωνό συγγραφέα και βραβευμένο με Νόμπελ, Βουαντίσουαφ Ρέιμοντ. Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στη Βαρσοβία. Θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα έργα του, μετά το Οι Χωριάτες. Το μυθιστόρημα Η γη της επαγγελίας δημοσιεύθηκε αρχικά ως μέρος της Kurier Codzienny στη βιομηχανική πόλη του Λοτζ από το 1897 έως το 1898.
Συγγραφέας | Βουαντίσουαφ Ρέιμοντ |
---|---|
Γλώσσα | Πολωνικά |
Ημερομηνία δημοσίευσης | 1899 |
Θέμα | Λοτζ |
Χαρακτήρες | d:Q106433732, d:Q106433796 και d:Q106433797 |
Πρώτη έκδοση | Gebethner i Wolff |
Επόμενο | Οι χωριάτες |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Διαδραματισμένο στο Λοτζ, το Η γη της επαγγελίας αφηγείται την ιστορία τριών στενών φίλων και αδίστακτων νέων βιομηχάνων: ενός Πολωνού, ενός Γερμανού και ενός Εβραίου, οι οποίοι αγωνίζονται να χτίσουν το δικό τους εργοστάσιο στον σκληρό κόσμο της εργασιακής εκμετάλλευσης στα τέλη του 19ου αιώνα. Το μυθιστόρημα του Ρέιμοντ ζωγραφίζει έντονα ένα πορτρέτο της ταχείας βιομηχανοποίησης του Λοτζ και των σκληρών επιπτώσεων της στους εργάτες και τους ιδιοκτήτες μύλων. Ο Ρέιμοντ γράφει: «Για εκείνη τη "γη της επαγγελίας" - γι΄ αυτόν τον καρκινικό όγκο - τα χωριά ερημώθηκαν, τα δάση πέθαναν, η γη στέρεψε από τους θησαυρούς της, τα ποτάμια ξηράνθηκαν, γεννήθηκαν άνθρωποι. Και ρούφηξε τα πάντα στον εαυτό της. Και στα ισχυρά σαγόνια της συνθλίβει και μασάει ανθρώπους και πράγματα, ουρανό και γη και σε αντάλλαγμα δίνει άχρηστα εκατομμύρια σε μια χούφτα ανθρώπων, και πείνα και δυσκολίες σε ολόκληρο το πλήθος».