Μάχη της τάφρου
From Wikipedia, the free encyclopedia
Μάχη της Τάφρου,(αραβικά: غزوة الخندق, Ghazwah al-Khandaq) ονομάζεται η πολιορκία της Μεδίνας, για 23 μέρες, από τους αντιπάλους του προφήτη Μωάμεθ, -τη φυλή των Κουραϊσιτών- της Μέκκας. Η μάχη –όπως έχει καθιερωθεί να ονομάζεται- έλαβε χώρα από τις 24 Φεβρουαρίου του 627 μέχρι τις 18 Μαρτίου του ίδιου έτους.
Οι Κουραϊσίτες της Μέκκας, συνασπιζόμενοι με άλλες αραβικές αλλά κυρίως ιουδαϊκές φυλές που ζούσαν στη Μεδίνα, ξεκινούν με 10000 άντρες για να πολεμήσουν και να εξολοθρεύσουν τον Μωάμεθ και τους πιστούς του. Οι μουσουλμάνοι ύστερα από τη συμβουλή ενός Πέρση που βρισκόταν εκείνη την περίοδο στη Μεδίνα, σκάβουν μια τάφρο μπροστά από τα τείχη της πόλης, και εξαναγκάζουν τους αντιπάλους τους, να σταματήσουν μπροστά της. Οι μέρες περνούν, οι μουσουλμάνοι αντιστέκονται σθεναρά, οι Κουραϊσίτες και οι σύμμαχοι δεν μπορούν να περάσουν την τάφρο και στο τέλος μια καταιγίδα που ξεσπά, και αναστατώνει ολόκληρο το στρατόπεδο, κάνει τους Κουραϊσίτες, να αποφασίσουν τη λύση της πολιορκίας και να επιστρέψουν άπρακτοι και με το ηθικό τους πεσμένο, πίσω στη Μέκκα.