Μαγνητική ροπή
From Wikipedia, the free encyclopedia
Μαγνητική ροπή ονομάζεται το διανυσματικό μέγεθος, που ισούται με το (βαθμωτό) γινόμενο της μαγνητικής μάζας ενός από τους μαγνητικούς πόλους, ενός μαγνήτη επί την απόσταση των δύο πόλων αυτού ή, ισοδύναμα, ως το (βαθμωτό) γινόμενο του ηλεκτρικού ρεύματος, που διαρρέει έναν αμπεριανό βρόχο επί την επιφάνεια του βρόχου αυτού.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Γενικά, μαγνητική ροπή παρουσιάζουν:
- τα μαγνητικά δίπολα (μαγνήτες),
- τα πλαίσια ή πηνία, που διαρρέονται από ηλεκτρικό ρεύμα,
- τα άτομα λόγω της περιφοράς των ηλεκτρονίων τους γύρω από τον πυρήνα (καλούμενη και μαγνητική ροπή λόγω περιφοράς),
- τα ηλεκτρόνια, λόγω της ιδιο-περιστροφής τους (μαγνητική ροπή λόγω ιδιοπεριστροφής-σπιν),
- τα μαγνητικά σώματα, κ.λπ.
Ως μονάδα μέτρησης της μαγνητικής ροπής λαμβάνεται το γινόμενο της μονάδας της μαγνητικής μάζας επί την απόσταση του ενός εκατοστομέτρου (cm) ή το 1 dyn⋅cm/Oe στο σύστημα CGS, όπου dyn η δίνη και Oe το Oersted, ή το γινόμενο της μονάδας ρεύματος επί το εμβαδόν ενός τετραγωνικού βρόχου πλευράς ενός μέτρου ή το 1 Α⋅m2 στο Διεθνές σύστημα μονάδων (SI), όπου A το Ampere και m το μέτρο.