Πριγκιπάτο της Βουλγαρίας
πριγκιπάτο στ Βαλκάνια από το 1878 έως το 1908 / From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Πριγκιπάτο της Βουλγαρίας (Βουλγάρικα: Княжество България, Κνιαζέστβο Μπαλγκάριγια) ήταν ένα de facto ανεξάρτητο και de jure κράτος υποτελές υπό την επικυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ιδρύθηκε με τη Συνθήκη του Βερολίνου το 1878.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Πριγκιπάτο της Βουλγαρίας Княжество България | ||||||
Ανεξάρτητο κράτος, νομικά υποτελές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας | ||||||
| ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
Ύμνος Σούμι Μάριτσα | ||||||
Πρωτεύουσα | Βελίκο Τίρνοβο
(1878- 1879) Σόφια | |||||
Γλώσσες | Βουλγαρικά, Οθωμανικά Τούρκικα, Βλάχικα Ρουμανικά | |||||
Θρησκεία | Βουλγάρικη Ορθοδοξία | |||||
Πολίτευμα | Πριγκιπάτο | |||||
Νομοθετικό Σώμα | Εθνοσυνέλευση | |||||
Ιστορία | ||||||
- | Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου | 3 Μαρτίου 1878 | ||||
- | Ανακήρυξη της ανεξαρτησίας | 5 Οκτωβρίου 1908 | ||||
Έκταση | 63,752 (1.880) km² | |||||
Πληθυσμός | ||||||
- | 1908 εκτ. | 4,215,000 | ||||
Νόμισμα | Λέβα | |||||
Μετά τον τερματισμό του Ρωσοτουρκικού Πολέμου με νίκη των Ρώσων, στις 3 Μαρτίου 1878 υπεγράφη η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου από τη Ρωσία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Με αυτή συμφωνήθηκε η ίδρυση ενός μεγάλου Υποτελούς Βουλγαρικού κράτους που ήταν σημαντικά μεγαλύτερο : τα εδάφη της περιέκλειαν σχεδόν όλους τους Βούλγαρους των Βαλκανίων και περιελάμβαναν το μεγαλύτερο μέρος της Μοισίας, τη Θράκη και τη Μακεδονία, εκτεινόμενα από τη Μαύρη Θάλασσα με το Αιγαίο. Ωστόσο το Ηνωμένο Βασίλειο και η Αυστροουγγαρία ήταν αντίθετα στη δημιουργία ενός τόσο μεγάλου κράτους-δορυφόρου της Ρωσίας στα Βαλκάνια, γιατί φοβόντουσαν ότι θα ανέτρεπε την ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή της Μεσογείου. Για το λόγο αυτό οι Μεγάλες Δυνάμεις συγκάλεσαν και υπέγραψαν τη Συνθήκη του Βερολίνου, σε αντικατάσταση της Συνθήκης του Αγίου Στεφάνου, που ποτέ δεν τέθηκε σε ισχύ. Αυτή δημιούργησε ένα πολύ μικρότερο πριγκιπάτο, παράλληλα με μια αυτόνομη Ανατολική Ρωμυλία εντός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Αν και υποτελής στους Οθωμανούς, η Βουλγαρία αναγνώριζε μόνο τυπικά την εξουσία της Υψηλής Πύλης. Είχε δικό της Σύνταγμα, σημαία και ύμνο και ακολουθούσε τη δική της εξωτερική πολιτική. Το 1885 μια αναίμακτη επανάσταση είχε ως αποτέλεσμα τη de facto προσάρτηση από τη Βουλγαρία της Ανατολικής Ρωμυλίας, γεγονός που η Οθωμανική Αυτοκρατορία αποδέχθηκε με τη συμφωνία του Τόπχανε. Στις 5 Οκτωβρίου 1908 η Βουλγαρία κήρυξε την ανεξαρτησία της ως Βασίλειο της Βουλγαρίας.