Fingrado
From Wikipedia, the free encyclopedia
La fingrado (ankaŭ aplikaturo) estas nocio el la muziko. En notskribaĵoj, antaŭ ĉio por klavar-, blov-, arĉ- kaj plukinstrumentoj, foje ĝi rekomendas kiel nombro sub aŭ super la noto, per kiu fingro la ludanto premu aŭ frapu la klavon resp. prenu aŭ pluku la kordon.
- Por fingrado en seksumado, vidu: Fingrumado
La fingradoj por klavarinstrumentoj la fingroj estas numerita ekde la dikfingro de 1 ĝis 5. La fingradoj por arĉ- kaj plukinstrumentoj numeras la fingrojn de la prena mano, je dekstromanulo do la fingroj de la maldekstra mano, ekde la montra fingro de 1 ĝis 4 nummeriert. Je blovinstrumentoj kaj basaj arĉinstrumentoj aldone 0 signifas dikfingran prenadon. Je la gitaro krome ekzistas fingradosignoj por la plukaj fingroj de la dekstra mano. En instrulibroj aldone aperas mallongigoj por la fingronomoj:
Kurzzeichen | hispane | Finger | alternativ dt. | angle | Esperante |
---|---|---|---|---|---|
p | pulgar | Daumen | D | T(humb) | di(kfingro) |
i | índice | Zeigfinger | Z | I(ndex) finger | mo(ntrofingro) |
m | medio | Mittelfinger | M | M(iddle) finger | me(zfingro) |
a | anular | Ringfinger | R | A = ring finger | ri(ngofingro) |
q | meñique | kleiner Finger | K | O = little finger | et(fingro) |
La fingrado grave influas la sonajn eblecojn de la interpretisto precipe je malfacilaj pasaĝoj.