Hardware informatikoaren historia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Hardware informatikoaren historiak, kalkulurako lehenbiziko gailu sinpleetatik hasi eta egungo ordenagailuetara arteko bilakaera jasotzen du. XX. mendea bitarte, kalkulu gehienak gizakiek egiten zituzten. Kalkuluak burutzeko lehen tresna mekanikoei (abakoa, esaterako) kalkulagailuak deitzen zitzaien. Eta gailuaren operadoreari konputagailu deitzen zitzaion.
Kalkuluak burutzeko lehenbiziko gailuak mekanikoak ziren, eta, horretarako, operadoreak oinarrizko eragiketa aritmetiko baten hasierako balioak ezarri eta gero gailua manipulatu behar zuen emaitza lortzeko. Geroago, konputagailuek zenbakiak modu jarraian irudikatzea lortu zen (adibidez, eskala batean zeharreko distantzia, ardatz baten errotazioa edo tentsio gisa). Zenbakiak digitu gisa ere adieraz zitezkeen, mekanismo batek automatikoki manipulatuta. Ikuspegi horrek, oro har, mekanismo konplexuagoak eskatzen zituen arren, izugarri handitzen zuen emaitzen zehaztasuna.
Transistoreen teknologia garatzeak eta, ondoren, zirkuitu integratuko txipa garatzeak aurrerapen nabarmenak ekarri zituen, transistoreen ordenagailuetatik hasi eta, ondoren, zirkuitu integratuetara pasaz. Horren ondorioz, ordenagailu digitalek ordezkatu zituzten, neurri handi batean, analogikoak. Oxido metalikozko erdieroaleak (MOS) eskala handian integratzeak erdieroaleen memoria eta mikroprozesadorea ahalbidetu zituen, eta horrek beste aurrerapen garrantzitsu bat ekarri zuen, 1970eko hamarkadan ordenagailu pertsonal (PC) miniaturizatua. Konputagailuen kostua pixkanaka jaitsi zen, eta 1990eko hamarkadan ordenagailu pertsonalak eta 2000ko hamarkadan ordenagailu mugikorrak (smartphone eta tabletak) nonahi agertu ziren.