آسیاب بادی
From Wikipedia, the free encyclopedia
آسیابِ بادی یا به عبارت صحیح تر آسباد گونهای آس[1] است که نیروی جنبشی آن با وزش باد فراهم میگردد. در گذشته آسباد را همچون دیگر انواع «آس» برای آرد کردن یا بلغور کردن غلات و حبوبات (بُنشَن) به کار میبردند با این تفاوت که آسباد بسته به نیاز باد و سرعت مناسب آن برای گرداندن چرخپره هایش رواج محدودتری از «آسآب» یا همان آسیاب داشتهاست. در ایران این کاربرد بیشتر محدود به منطقه سیستان بوده که از بادهای ۱۲۰ روزه با سرعت مناسب بهرهمند بودهاست.
وانگهی در اروپا آسباد رواج به مراتب بیشتری داشته و کاربردهای متنوعتری نیز پیدا کردهاست که از آن جمله استفاده برای تلمبه آب را میتوان برشمرد. اوج این رواج در سده ۱۵ میلادی بودهاست. با این حال «آسباد» در ایران از دیرینگی بسیار بیشتری برخوردار بودهاست. تفاوت مهمی که آسبادهای ایرانی را از نمونه اروپایی اشان متمایز میکند تفاوت در محور گردش است که در نوع ایرانی همواره عمودی و در نوع اروپایی افقی بودهاست.