آنتونی ون دایک
هنرمند و نقاش هلندی / From Wikipedia, the free encyclopedia
سر آنتونی ون دایک (هلندی: Anthony van Dyck؛ ۲۲ مارس ۱۵۹۹–۹ دسامبر ۱۶۴۱) نقاش بلژیکی و یکی از بهترین پُرترهنگاران سده ۱۷ میلادی بود. وی در سال ۱۶۳۲ نقاش رسمی دربار چارلز اول انگلستان و اسکاتلند شد.[1]
انتونی وندایک | |
---|---|
نام هنگام تولد | Antoon van Dyck |
زادهٔ | ۲۲ مارس ۱۵۹۹ آنتورپ، بلژیک، فلانندر (بلژیک امروزه) |
درگذشت | ۹ دسامبر ۱۶۴۱ (۴۲ سال) لندن، انگلستان، انگلستان |
ملیت | فلاندری |
استاد | روبنس |
پیشه | باروک |
شناختهشده برای | نقاشی |
کارهای برجسته | سه پرتره از چارلز |
سبک | باروک |
جنبش | باروک |
پشتیبان(ـان) | پیتر پل روبنس |
وی به شهرت بالایی دست یافت و شیوهٔ نگارگری او در طول ۱۵۰ سال آینده به سبکی غالب در نقاشی پرترهٔ انگلیسی بدل گردید. فان دیک علاوه بر نقاشی پرتره درکشیدن سوژههای افسانهای و موضوعات مربوط به کتاب مقدس نیز مهارت داشت و تواناییهای ممتاز خود در طراحی را نیز به نمایش گذاشته بود. او را همچنین یکی از نوآوران مهم در نقاشی آبرنگ و قلمزنی بهشمار میآورند.
قهوهای ون دایک یا قهوهای کاسل در قرن هفدهم میلادی، توسط ون دایک شناخته و مورد استفاده قرار گرفت. قهوهای ون دایک رنگیزهٔ خاک سمی به رنگ شکلاتی سیر (تیرهتر از آمبر سوخته) با ته رنگ سبز است و با این مخلوط تهیه میشود؛ آمبر سوخته + سیاه+ قرمز شفاف اخرا. آمبر و سیه نا هر سه رس هستند اما حاوی ناخالصیهایی که آنها را رنگی ساختهاست. بدین ترتیب که اولی حاوی Fe203 و دومی حاوی F203 و Mn02 و سومی حاوی هیدروکسید_ اکسید آهن آبدار_ nH20 , Feo-OH میباشد؛ بنابراین هر سه از سیلیکات هستند. (زیرا رسها همگی سیلیکات هستند) اما سیلیکاتهای آهندار که در بین آهنها قرار میگیرد، آمبر حاوی منگنز میباشد.[2]
هفتمین فرزند فرانس ون دایک، تاجر ابریشم ثروتمند آنتورپ ، آنتونی از کودکی نقاشی میکرد. او در اواخر نوجوانی خود بهعنوان یک نقاش مستقل موفق بود و در سال ۱۶۱۸ در انجمن صنفی آنتورپ استاد شد. در این زمان او در استودیوی نقاش برجسته شمالی آن روز، پیتر پل روبنس ، کار میکرد که تأثیر عمدهای داشت. روی کارش ون دایک در سال ۱۶۲۱ چند ماه در لندن کار کرد، سپس برای مدت کوتاهی به فلاندر بازگشت، قبل از سفر به ایتالیا، جایی که تا سال ۱۶۲۷ بیشتر در جنوا در آنجا ماند. در اواخر دهه ۱۶۲۰، او مجموعهای از حکاکیهای پرتره را که بسیار تحسین برانگیز بود، تکمیل کرد .، بیشتر هنرمندان دیگر. او پس از بازگشت از ایتالیا، پنج سال را در فلاندر گذراند و از سال ۱۶۳۰ نقاش دربار ایزابلا ، فرماندار هابسبورگ فلاندر بود. در سال ۱۶۳۲ به درخواست چارلز اول انگلستان به لندن بازگشت تا نقاش اصلی دربار شود .[3]
به استثنای هولبین ، ون دایک و دیگو ولاسکز معاصرش اولین نقاشان با استعداد برجستهای بودند که عمدتاً بهعنوان پرتره نگار دربار کار کردند و این ژانر را متحول کردند. او بیشتر برای پرترههای اشراف، به ویژه چارلز اول، و خانواده و همکارانش شناخته شده است. ون دایک تأثیر غالب در نقاشی پرتره انگلیسی برای ۱۵۰ سال آینده شد. او همچنین موضوعات اساطیری و انجیلی را نقاشی میکرد، از جمله مجسمههای محراب، امکانات برجستهای را بهعنوان یک نقشهکش به نمایش میگذاشت، و یک مبتکر مهم در آبرنگ و حکاکی بود.. قلم موی فوقالعاده او، که ظاهراً به سرعت نقاشی میشود، معمولاً میتواند از مناطق بزرگ نقاشی شده توسط دستیاران زیادش متمایز شود. سبک پرتره او در بین کشورهای مختلفی که در آنها کار میکرد بهطور قابل توجهی تغییر کرد و در ظرافت آرام آخرین دوره انگلیسی او به اوج رسید. نفوذ او به دوره مدرن گسترش مییابد. ریش ون دایک به نام او نامگذاری شده است. چارلز اول در طول زندگی خود به او نشان شوالیه اعطا کرد و در کلیسای جامع سنت پل به خاک سپرده شد که نشان از جایگاه او در زمان مرگش بود.[4]