استنت
From Wikipedia, the free encyclopedia
استن (به فرانسوی: Stent) در واژگان فنی پزشکی، لوله توری مصنوعی از جنس تیتانیم، قرار داده شده در یک گذرگاه یا مجرایی طبیعی (لومن) در بدن، برای جلوگیری یا رویارویی با نقص ناشی از انقباض موضعی جریان درون آن مجرا است. این واژه همچنین ممکن است به یک لوله گفته شود که بهطور موقت مجرایی طبیعی از بدن را برای دسترسی جراح، باز نگه میدارد.
استنتها لولههای توری فلزی از جنس ویژه هستند که پیش از استفاده به صورت جمع شده و کوچک توان عبور در درون هرنوع مجرا و رگ و لومن را داشته و در زمان قرار گرفتن در محل مورد نظر قابلیت بازشدن و افزایش در حجم به ابعاد مورد نیاز پزشک را دارا میباشند.
از استنت در باز نگه داشتن عروق کرونر، عروق گردنی،آئورت، عروق اندام ها، مجرای اورتر یا میزنای، میزراه یا اورترا، مری و غیره استفاده میگردد.
در بیشترین کاربرد، استنت برای باز نگهداشتن سرخرگهای کرونر پس از آنژیوپلاستی بکارمیرود.[1]