اقلیم قطبی
From Wikipedia, the free encyclopedia
اقلیم قطبی مناطقی را در بر میگیرد که با ویژگیهایی مانند نبود تابستانهای گرم مشخص میشود. میانگین دمای هوا در همه ماههای سال در اقلیم قطبی کمتر از ۱۰ درجه سلسیوس (۵۰ درجه فارنهایت) است. سرزمینهای دارای اقلیم قطبی بیش از ۲۰ درصد از مساحت زمین را میپوشانند. در این مناطق خورشید در تابستان در ساعتهای طولانی و در زمستان در ساعتهای بسیار کمتری میتابد. اقلیم قطبی باعث پیدایش مناطق بدون درخت توندرا، یخچالهای طبیعی و لایههای دائمی یا نیمهدائمی یخ میشود. در این نوع اقلیم تابستانها گرم نیستند و زمستانها بسیار سرد است.