بلا چاو
From Wikipedia, the free encyclopedia
«بلا چاو» (به ایتالیایی: Bella ciao؛ به معنیِ «بدرود ای زیبا») نام ترانهای است که نسخه اولیه آن در قرن ۱۹ میلادی و در اعتراض به وضعیت کار زنان در مزارع برنج شمال ایتالیا ساخته شد. بنا به روایاتی نسخه جدید و پارتیزانی این آهنگ را در زمان جنگ جهانی دوم (میان سالهای ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۵ در بحبوحهٔ جنگ داخلی ایتالیا) پارتیزانها و مخالفان فاشیسم در ایتالیا میخواندند، این آهنگ در زمان ورود سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا به ایتالیا به شدت معروف شد و به سرعت در برخی ایالت های آمریکا مانند: نیویورک و نیوجرسی و ماساچوست معروف شد؛ هر چند هیچ منبعی از نسخه پارتیزانی این آهنگ پیش از ضبط رسمی آن در سال ۱۹۵۳ وجود ندارد؛[1] این آهنگ که به نماد مبارزات آزادیخواهانه تبدیل شده، به زبانهای بسیاری ترجمه شدهاست و خوانندگان مختلفی آن را اجرا کردهاند.[2]