تئوریهای توطئه درباره انقلاب ۱۳۵۷
From Wikipedia, the free encyclopedia
انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ که منجر به سرنگونی محمدرضاشاه پهلوی و جایگزینی با یک حکومت اسلامی به رهبری روحالله خمینی شد، موضوع تئوریهای توطئه مبنی بر دخالت غرب بوده است، بهویژه که آمریکا و بریتانیا، مخالفت آشکار نداشتند، چرا که انقلاب سفید شاه و استقلال فزاینده ایران در استخراج نفت، به نفع منافع این کشورها نبود.[1] شاه، در خاطرات خود، پاسخ به تاریخ، ادعا میکند که نیروهای غربی که برجستهترین آنها بریتانیا، آمریکا و غولهای نفتی بودند، همگی به دلایل خاص خود، که مهمتر از همه آنها، دستکاریاش در قیمت نفت است، علیه او توطئه کردند.
خمینی، این اتهامات را رد کرد[2] و مدعی شد که این شاه بود که یک «عامل» غربی بود که از انقلاب و استقرار حکومت اسلامی در ایران، جلوگیری کرده بود.[3]