تجمیع ارتباط
From Wikipedia, the free encyclopedia
در شبکههای رایانه ای، اصطلاح تجمیع ارتباط برای روشهای مختلف ترکیب (تجمیع) اتصال موازی چندین شبکه به منظور افزایش ظرفیت موجود، و فراهم کردن افزونگی در شرایطی که یکی از ارتباطها با مشکل مواجه میشود، اعمال میشود. یک گروه ارتباطات تجمیع شده (LAG) تعدادی پورت فیزیکی را با هم ترکیب میکند تا یک مسیر داده با پهنای باند بالا ایجاد کند، به طوری که میتواند تساوی بار ترافیکی بین پورتهای عضو در گروه را اجرا کند و قابلیت اطمینانِ ارتباط را افزایش دهد.
سایر اصطلاحات عمومی مورد استفاده برای توصیف این روش عبارتند از: پورت ترانکینگ (به انگلیسی port trunking)، لینک باندلینگ (به انگلیسی link bundling)، اترنت باندینگ/نتورک باندینگ/ان آی سی باندینگ (به انگلیسی Ethernet/network/NIC bonding)، چنل باندینگ (به انگلیسی channel bonding)، پورت چنلینگ (به انگلیسی port channeling) یا همکاری کارت شبکه (به انگلیسی NIC teaming). این اصطلاحات عمومی نه تنها استانداردهای مستقل از سازنده، مانند پروتکل کنترل تجمیع ارتباط (LACP) که در IEEE 802.1AX برای اترنت تعریف شده یا استاندارد قدیمی تر IEEE 802.3ad، شامل میشود، بلکه راه حلهای مختلف اختصاصی شرکتها را نیز در بر میگیرد.