جلبک کلرلا
From Wikipedia, the free encyclopedia
کلرلا سردهای از یک جلبک سبز تک سلولی است که به سبزتباران تعلق دارد. شکل آن کروی است و حدود ۲ الی ۱۰ میکرون قطر دارد و فاقد تاژک است. کلرلا حاوی رنگدانههای فتوسنتز سبز کلروفیل a و -b در کلروپلاستش است. از طریق فتوسنتز، به سرعت زیاد میشود، و برای تکثیر تنها به دیاکسید کربن، آب، نور خورشید و مقدار کمی از مواد معدنی نیاز دارد.[1]
نام کلرلا از کلمه یونانی χλώρος به معنی سبز و پسوند مصغر ella به معنی کوچک از زبان لاتین گرفته شدهاست. اتو واربورگ زیستشیمیدان و فیزیولوژیست سلولی اهل آلمان که به خاطر پژوهش در مورد تنفس یاختهای در سال ۱۹۳۱ برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی شد، نحوهٔ فتوسنتز در کلرلا را هم مورد بررسی قرار داد. در سال ۱۹۶۱ ،ملوین کالوین از دانشگاه کالیفرنیا به خاطر پژوهشهایش در مورد راه جذب دیاکسید کربن در گیاهان با استفاده از جلبک کلرلا برندهٔ جایزه نوبل شیمی شد.
بسیاری از مردم معتقدند کلرلا میتواند به عنوان یک منبع بالقوه غذایی و انرژی خدمت کند، به خاطر اینکه کارایی فتوسنتزی آن، در تئوری، میتواند به ۸٪[2]برسد، که بیشتر از دیگر محصولات بسیار کارآمد مانند نیشکر است.