خشونت علیه مسلمانان در هند
From Wikipedia, the free encyclopedia
از زمان چندپارگی هند در سال ۱۹۴۷ (۱۳۲۶ شمسی) چندین مورد خشونت مذهبی علیه مسلمانان دیده شدهاست. این موارد اغلب در قالب حملات خشونت آمیز به مسلمانان توسط فرقههایی از هندوها بودهاست که میتوان از آنها به عنوان خشونت فرقهای بین جوامع هندو و مسلمان نام برد. از سال ۱۹۵۰ (۱۳۲۹ شمسی) بیش از ۱۰٬۰۰۰ نفر در خشونتهای جمعی بین هندوها و مسلمانان کشته شدهاند که این موارد در ۶٬۹۳۳ مورد خشونت جمعی بین سالهای ۱۹۵۴ تا ۱۹۸۲ (۱۳۳۳ تا ۱۳۶۱ شمسی) اتفاق افتادهاست.[1]
این نوع آزار مسلمانان دلایل مختلفی دارد. میشود گفت که دلیل این گونه اتفاقات ریشه در تاریخ هند دارد. از جمله این عوامل تاریخی میتوان نارضایتی از فتح شبه قاره هند توسط مسلمانان در قرون وسطی، سیاستهایی که توسط استعمارگران در قالب راج بریتانیا برای این کشور تعیین شدهاست و جدا شدن بخشی از هند در قالب اقلیت مسلمان با عنوان حکومت اسلامی پاکستان که با جنگ و خونریزی همراه بودهاست را نام برد. بسیاری از محققان بر این باورند که چنین خشونتهایی ضد مسلمانان دارای انگیزه سیاسی بوده و بخشی از استراتژی احزاب سیاسیای است که طرفدار ملیگرایی هندو هستند مانند حزب بهاراتیا جاناتا (جناح سیاسی راشتریه سویم سیوک سنگه). برخی دیگر از محققان نیز بر این باورند که این خشونت گسترده نیست و فقط به دلیل شرایط سیاسی-اجتماعی برخی از محلهها، گاهی این گونه اتفاقات رخ میدهند که به محلههای خاصی نیز محدود میشود.[2]