دولت سوم آنگلا مرکل
From Wikipedia, the free encyclopedia
دولت سوم آنگلا مرکل (به آلمانی: Kabinett Merkel III) دولت جمهوری فدرال آلمان در هجدهمین دوره قانونگذاری بوندستاگ بود که پس از انتخابات فدرال ۲۰۱۳ بر سرکار آمد و در ۱۴ مارس ۲۰۱۸ کار خود را به پایان رساند و دولت چهارم مرکل جایگزین آن شد.[1] این دولت به رهبری صدراعظم آنگلا مرکل، با ائتلافی از اتحادیه دموکرات مسیحی، اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن و سوسیال دموکراتها تشکیل شد[2][3]
کابینه سوم آنگلا مرکل | |
---|---|
بیست و سوم کابینه آلمان | |
۲۰۱۳–۲۰۱۸ | |
تاریخ تشکیل | ۱۷ دسامبر ۲۰۱۳ |
تاریخ انحلال | ۱۴ مارس ۲۰۱۸ |
افراد و سازمانها | |
رئیس کشور | یوآخیم گاوک فرانک والتر اشتاینمایر |
رئیس دولت | آنگلا مرکل |
جانشین رئیس دولت | زیگمار گابریل |
حزب عضو | اتحادیه دموکرات مسیحی حزب سوسیال دموکرات اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن |
وضعیت در مجلس | ائتلاف بزرگ |
حزب مخالف | حزب چپ حزب سبز |
پیشینه | |
انتخابات(ها) | انتخابات فدرال آلمان (۲۰۱۳) |
دوره(های) مجلس | دوره هجدهم بوندستاگ |
پیشین | دولت دوم مرکل |
پسین | دولت چهارم مرکل |
اتحادیه دموکرات مسیحی در این ائتلاف علاوه بر مقام صدراعظم، پنج وزارتخانه و همچنین رئیس دفتر صدراعظم و وزیر امور خاص را بدست آورد. حزب سوسیال دموکرات شش وزارتخانه و اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن سه وزارتخانه را به دست آوردند. شش وزارتخانه پرنفوذ بهطور مساوی بین اتحادیه دموکرات مسیحی و اتحادیه سوسیال مسیحی تقسیم شدند: اتحادیه دموکرات مسیحی وزارتخانههای دارایی، امور داخلی و دفاع را تصاحب کرد، در حالی که سوسیال مسیحیها کنترل وزارتخانههای امور خارجه، اقتصاد و انرژی و همچنین دادگستری و حمایت از مصرفکننده را بدست آوردند.[4]
دوره مسئولیت کابینه سوم مرکل با شروع نوزدهمین دوره قانونگذاری بوندستاگ در روز سه شنبه ۲۴ اکتبر ۲۰۱۷ رسماً پایان یافت. مرکل و وزرای کابینه اش در همان روز مدارک انفصال از خدمت خود را از رئیسجمهور فدرال، فرانک والتر اشتاین مایر دریافت کردند. مطابق اصل ۶۹ قانون اساسی آلمان و بنا به درخواست رئیسجمهور آلمان، کابینه تا زمان تشکیل دولت جدید همچنان به عنوان دولت موقت در مقام خود باقی ماند.[5]