زبان ایدو
From Wikipedia, the free encyclopedia
ایدو یک زبان ساختگی است که پس از اسپرانتو میتوان آن را پراهمیتترین زبان ساختگی جهان دانست. این زبان در اوایل قرن بیستم توسط گروهی از گویشوران اصلاحطلب اسپرانتو ابداع شد اما امروز گویشگران بسیار کمی دارد که اکثراً در اروپا هستند. (احتمالاً چیزی بین ۱۰۰۰ تا ۲۵۰۰ نفر)
اطلاعات اجمالی زبان ایدو, بیان ...
زبان ایدو | |
---|---|
Ido | |
بیان | آیپیای: [ˈido] |
ساختهشده توسط | Delegation for the Adoption of an International Auxiliary Language |
تاریخ | 1907 |
تنظیم و استفاده | زبان میانجی جهانی |
کاربران | 100–200 (2000) |
هدف | زبان فراساخته
|
منابع | based on Esperanto 1894 |
وضعیت رسمی | |
تنظیمشده توسط | Uniono por la Linguo Internaciona Ido |
کدهای زبان | |
ایزو ۱–۶۳۹ | io |
ایزو ۲–۶۳۹ | ido |
ایزو ۳–۶۳۹ | ido |
گلاتولوگ | idoo1234 [1] |
زبانشناسی | 51-AAB-db |
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آیپیای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامتهای سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسههای یونیکد ببینید. |
بستن
ایدو در واقع توسط عدهای از اسپرانتودانان اصلاح طلب ابداع شد و بسیاری از متکلمان زبان ایدو اسپرانتودان بودهاند که بعداً به این زبان گرایش پیدا کردهاند. جماعت بسیاری از ایدودانها در آلمان، فرانسه و اسپانیا میباشند و تعدادی نیز در دیگر کشورها. همچنین بین کسانی که به زبان ایدو صحبت میکنند با کسانی که به این زبان آشنا هستند فرق است. خیلی از اسپرانتودانها به این زبان آشنا هستند ولی زبان مورد استفادهشان اسپرانتو است و از ایدو استفاده نمیکنند.