زیگورات
From Wikipedia, the free encyclopedia
در تمدنهای باستانی آسیای غربی نیایشگاهی برای خدایان میساختند که والاترین آن زیگورات نامیده میشد.
در زیگوراتها از بهترین و استوارترین مصالح ساختمانی آن زمان بهره گرفته شدهاست.زیگوراتها به شکل هرم هستند اما جنس آنها از خشت یا آجرگلی بوده است.
زیگورات «ذیققوررت» کلمهای اکدی است. واژه سومری آن زیقورات و ایلامی آن زیقورتو است.[1]
در ایران تلفظ این کلمه از مقالات رومن گیرشمن گرفته شده و بیشتر «زیگورات» خوانده شدهاست، به معنای بلند و برافراشته ساختن.
.[2]