سنگ پیدایش
From Wikipedia, the free encyclopedia
سنگ پیدایش نمونه ای از سنگهای ماه است که توسط فضانوردان آپولو ۱۵، جیمز اروین و دیوید اسکات در سال ۱۹۷۱ نمونه برداری شد و به زمین آورده شد. هماکنون در آزمایشگاه نمونههای برداشتهشده از ماه در هیوستون، تگزاس نگهداری میشود. این نمونه شماره ۱۵۴۱۵ است.
تجزیه و تحلیل شیمیایی سنگ پیدایش نشان داد که آنورتوزیت است و بیشتر از نوعی فلدسپات پلاژیوکلاز معروف به آنورتیت تشکیل شدهاست. این سنگ حداقل در ۴ میلیارد سال پیش در مراحل اولیه تشکیل منظومه شمسی شکل گرفتهاست.[1]
در ابتدا تصور میشد که فضانوردان قطعه ای از پوسته اولیه ماه را پیدا کردهاند، اما تحلیلهای بعدی نشان داد که این سنگ تنها ۰٫۱ ± ۴/۱ میلیارد سال قدمت دارد، که جوان تر از خود ماه است و نیز پس از جامد شدن پوسته ماه شکل گرفتهاست. هنوز نمونه ای بسیار قدیمی است که در دوره پیشا-نکتاری تاریخ ماه شکل گرفتهاست. تاریخسنجی پیروکسنهای بهدستآمده از دیگر نمونههای آنورتوزیت ماه سن تبلور ساماریوم- نئودیمیوم را برابر ۴٫۴۶ میلیارد سال بهدست داد.[2]