سیاست در کره شمالی
From Wikipedia, the free encyclopedia
سیاست کره شمالی (رسماً جمهوری دموکراتیک خلق کره) در چارچوب فلسفه رسمی دولتی، جوچه صورت میگیرد، مفهومی که توسط هوانگ جانگ یوپ ایجاد شده و بعداً به کیم ایل-سونگ نسبت داده شدهاست. نظریه جوچه بر این عقیده است که از طریق خودکفایی و یک دولت مستقل قوی میتوان به سوسیالیسم واقعی دست یافت.[1][2]
کره شمالی معمولاً در رسانهها یک دولت کمونیستی افراطی یا استالینیستی توصیف میشود. اما برخی از تحلیلگران منتقد این دولت معتقدند این حکومت هیچ ارتباطی با ایدئولوژی مارکسیسم-لنینیسم یا حتی استالینیسم ندارد و یک حکومت ناسیونال سوسیالیستی (البته بدون سودای امپریالیستی) است که در طیف راست افراطی [نیازمند منبع](و نه چپ افراطی) سپهر سیاست قرار میگیرد و بیشتر به حکومت ژاپن دهه ۱۹۳۰ شباهت دارد تا کشورهای بلوک شرق. نوعی «حکومت دفاع ملی» که یک اقتصاد دستوری را هدایت میکند که تنها وظیفه تجهیز بیشتر ارتش و تأمین پول بیشتری برای نیروهای نظامی را بر عهده دارد. قانون اساسی موجود که در سال ۱۹۷۲ تدوین شده و دو بار در سالهای ۱۹۹۲ و ۱۹۹۸ اصلاح شده، از هرگونه اشارهای به کمونیسم و مارکسیسم لنینیسم خودداری کرده و ایدئولوژی رسمی کشور را مکتب جوچه نامیدهاست.[3]