شاذلیه
From Wikipedia, the free encyclopedia
شاذِلیه طریقتی است از تصوف اهل سنت که ابوالحسن شاذلی (۶۵۶–۵۹۳) آن را بنیاد نمودهاست؛ مریدان و پیروان طریقت شاذلیه، شاذلی خوانده میشوند. این طریقت صوفیه بیشترین پیروان را در شمال آفریقا و به ویژه کشورهایی چون مراکش، مصر، سوریه، لیبی و سودان دارد.
شماره فرقههایی که از شاذلیه جدا شدهاند به سیزده میرسد و در میان خود شاذلیه پیروان طریقه شیخیه، طیبیه و درقاویه از سایر گروهها بیشتر است.