عبدالرحمان خان
امیر افغانستان از سال ۱۲۵۹ تا ۱۲۸۰ ه.ش که در دورهٔ زمامداریاش باعث قتلعام هزارهها و نورستانیها شد / From Wikipedia, the free encyclopedia
امیر عبدالرحمان خان سومین پسر محمدافضل خان نوهٔ دوستمحمد خان امیر افغانستان (حکومت:۱۳۱۸–۱۲۹۷ق)، (۱۲۵۹–۱۲۸۰ش)، (۱۸۸۰–۱۹۰۱م) از دودمان بارکزی که در سال ۱۲۵۵ق/۱۸۴۰م زاده شد. او در زمان زمامداری پدرش بهعنوان فرماندار قطغن و بدخشان ایفای وظیفه میکرد. او با عمویش، شیرعلی خان جنگید و پس از شکست به بخارا فرار نمود.
این مقاله میتواند با ترجمهٔ متن از مقالهٔ متناظر در انگلیسی گسترش یابد. برای مشاهدهٔ دستورالعملهای مهم ترجمه روی [گسترش] کلیک کنید.
|
عبدالرحمان خان | |
---|---|
امیر افغانستان | |
سلطنت | ۱۸۸۰–۱۹۰۱ |
پیشین | محمد یعقوب خان |
جانشین | حبیبالله خان |
زاده | مابین ۱۸۴۴–۱۸۴۰ افغانستان |
درگذشته | ۱ اکتبر ۱۹۰۱ باغ بالای کابل، افغانستان |
آرامگاه | باغ بالا، کابل |
فرزند(ان) | حبیبالله خان |
دودمان | بارکزی |
عبدالرحمان در ۱۲۸۲ق/۱۸۶۶م به افغانستان بازگشت و شیرعلی خان را شکست داده، پدرش محمدافضل خان را بر تخت سلطنت نشاند. پس از سه سال شیرعلی خان بار دوم قدرت را بهدست گرفت و عبدالرحمان پا به فرار گذاشت. پس از مرگ شیرعلی در سال ۱۲۵۸ش/۱۸۸۰م، عبدالرحمان با پذیرش شرایط و درخواستهای بریتانیا، اداره کابل را در دست گرفت. او ابتدا قندهار و هرات را از محمدیعقوب خان، فرزند و جانشین شیرعلی گرفت و سال بعد ناحیه ترکستان، شامل ولایتهای بلخ، فاریاب، جوزجان و تخار را تصرف کرد. سپس عبدالرحمان متوجه هزارهها شد و از آنان درخواست پذیرش حاکمیتش و دادن مالیات کرد. با اذیت و آزار مأموران عبدالرحمان در هزارهجات و خودداری هزارهها از مالیات و پس از بازداشت، تبعید و اعدام تعدادی از افراد بانفوذ هزاره، آنان علیه عبدالرحمان اعلام جنگ کردند. عبدالرحمان در سالهای ۱۳۰۸ تا ۱۳۱۰ق با کمک از برخی اقوام غیر هزاره، اعلام تکفیر و جهاد علیه آنان، قدرت هزارهها را در هم شکست و ساختار اجتماعی و اقتصادی آنان را ویران ساخت. او سپس در قرارداد با بریتانیا، خط دیورند را بهعنوان مرز بین افغانستان و هند بریتانیا در سال ۱۲۷۱ش/۱۳۱۰ق/۱۸۹۳م به رسمیت شناخت. پس از چندی بر ضد کافرستان (نورستان امروزی که در آنزمان مسلمان نبودند) لشکرکشی نمود و آنها را جبراً به پذیرفتن دین اسلام وادشت.