فرد کارنو
From Wikipedia, the free encyclopedia
فرد کارنو (انگلیسی: Fred Karno؛ ۲۶ مارس ۱۸۶۶ – ۱۷ سپتامبر ۱۹۴۱) کمدین، هنرمند تئاترهای سنتی و روحوضی بریتانیایی بود.[1] او بود که موجب اشتهار و محبوبیت شیرینکاری «زدن کیک توی صورت» شد.[2] هال روچ دربارهٔ او گفت: «فرد کارنو تنها یک نابغه نبود، او پایهگذار کمدی بزنبکوب بود. ما در هالیوود خیلی به او مدیون هستیم.»[3] از جمله کسانی که در گروه هنری او فعالیت داشتند چارلی چاپلین و استن لورل بودند.
فرد کارنو | |
---|---|
نام هنگام تولد | فردریک جان وستکات |
زادهٔ | ۲۶ مارس ۱۸۶۶ اکستر، دوون، انگلستان |
درگذشت | ۱۷ سپتامبر ۱۹۴۱ (۷۵ سال) |
ملیت | بریتانیایی |
پیشه | کمدین، هنرمند تئاترهای سنتی و روحوضی |
همسر(ها) | ادیت کارنو (نامخانوادگی دوشیزگی: کالبرت)، ماری کارنو (نامخانوادگی دوشیزگی: مور) |
کارنو در دنیای کمدی بسیار تأثیرگذار بود - بهویژه در بهکارگیری و آموزش نسلی از کمدینها که البته بعدها بهواسطهٔ استعداد و قابلیتهای خودشان به شهرت و ثروت رسیدند، به ویژه: استن لورل، چارلی چاپلین، ویل هی، سیدنی چاپلین، اریک کمپبل و بسیاری دیگر. این کمدینها ستون اصلی برنامههای رنگارنگ و کمدی بریتانیایی در نیمه اول قرن بیستم بودند و بسیاری از آنها توسط استودیوهای نوپا در هالیوود بهعنوان گل سرسبد کمدی بزنبکوب فیزیکی به خدمت گرفته شدند.