فواره باکینگهام
From Wikipedia, the free encyclopedia
فواره باکینگهام یک مکان دیدنی شیکاگو در مرکز گرانت پارک، بین کوئینز لندینگ و ایدا بی. ولز درایو است. این آبنما که در سال ۱۹۲۷ توسطکیت اس. باکینگهام یک انساندوست به شهر وقف شد. این فواره یکی از بزرگترین فواره های جهان است. طراحی آن به سبک کیک عروسی روکوکو و با الهام از فواره لاتونا در کاخ ورسای ساخته شده است، طراحی آن به طور تمثیلی نشاندهنده دریاچه میشیگان است. این فواره عموماً از اواسط آوریل تا اواسط اکتبر (این ممکن است بسته به سال متفاوت باشد) با نمایشهای آب معمولی و نمایشهای رنگی شبانه کار میکند. در طول زمستان، چشمه با چراغ های جشنواره تزئین میشود.
اطلاعات اجمالی موقعیت, مختصات ...
فواره باکینگهام | |
منطقه تاریخی ایالات متحده آمریکا دارایی کمککننده | |
خطای لوآ در پودمان:Location_map در خط 553: ناتوان در یافتن تعریفهای واردشده برای نقشهٔ مکاننما: «پودمان:Location map/data/ایالات متحده آمریکا شیکاگو مرکزی» موجود نیست. | |
موقعیت | شیکاگو |
---|---|
مختصات | ۴۱°۵۲′۳۳″شمالی ۸۷°۳۷′۰۸″غربی |
مشاحت | شیکاگو لوپ |
ساخت | ۱۹۲۷؛ ۹۷ سال پیش (۱۹۲۷-خطا: زمان نامعتبر}}) |
معمار | ادوارد اچ. بنت;
ژاکس اچ. لمبرت; مارسل فرانکویز لویاو |
سبک معماری | معماری هنرهای زیبا، آرت دکومو |
بخشی از | گرانت پارک (ID92001075) |
افزودهشده به فهرست ملی | ۲۱ ژوئیه، ۱۹۹۳ |
بستن