قرارداد سن پترزبورگ
قرارداد سیاسی / From Wikipedia, the free encyclopedia
قرارداد سن پترزبورگ در ۸ شهریور ۱۲۸۶ (۳۱ اوت ۱۹۰۷) منعقد شد. قرارداد ۱۹۰۷ میان امپراتوری روسیه و امپراتوری بریتانیا در منطقهٔ سن پترزبورگ دربارهٔ ایران، افغانستان و تبت امضا شد. این پیمان آخرین قدم در راه ایجاد تفاهم مثلث بود و با حل مشکلات بین بریتانیا و روسیه، این دو کشور همراه با فرانسه در برابر اتحاد مثلث، متحد کرد.
اطلاعات اجمالی تاریخ امضا, مکان امضا ...
تاریخ امضا | ۳۱ اوت ۱۹۰۷ (۱۹۰۷-08-۳۱) |
---|---|
مکان امضا | سن پترزبورگ، روسیه |
امضاکنندگان |
بستن
براساس این قرارداد:
- ایران میان روسها و بریتانیاییها تقسیم شد. بر این پایه بریتانیا پیشنهاد تقسیم ایران به دو منطقه نفوذ را داد. منطقه شمالی به امپراتوری روسیه اعطا شد و منطقه جنوبی به امپراتوری بریتانیای کبیر.[1][2] منطقه میانی باید به عنوان منطقه بیطرف کار میکرد. شمال ایران به اشغال روسها درآمد و پس از جنگ جهانی اول نیز بریتانیاییها با اشغال بوشهر به سوی شیراز پیشروی کرده و مناطق جنوبی ایران را به تصرف خود درآوردند.
- افغانستان به عنوان منطقه نفوذ بریتانیا به رسمیت شناخته میشد.
- نیروهای بریتانیا از تبت خارج میشدند و حاکمیت چین در این منطقه به رسمیت شناخته میشد.