قطعنامه ۴۷۹ شورای امنیت
From Wikipedia, the free encyclopedia
قطعنامه ۴۷۹ شورای امنیت سازمان ملل متحد که در تاریخ ۲۸ سپتامبر ۱۹۸۰ یا 6 مهرماه 1359 تصویب شد، سندی بینالمللی دربارهٔ ایران-عراق است. این قطعنامه طی نشست ۲٬۲۴۸ام با ۱۵ موافق، ۰ مخالف و ۰ ممتنع تصویب شد.[1]
اطلاعات اجمالی قطعنامهٔ شمارهٔ ۴۷۹ (سازمان ملل متحد), تاریخ ...
قطعنامهٔ شمارهٔ ۴۷۹ (سازمان ملل متحد) | |
---|---|
تاریخ | ۲۸ سپتامبر {{{year}}} |
نوبت جلسه | ۲٬۲۴۸ |
کُد | S/RES/479 (سند) |
موضوع | ایران-عراق |
رأیگیری | ۱۵ موافق بدون مخالف بدون ممتنع |
نتیجه | تصویب |
اعضای شورای امنیت | |
اعضای دائم | |
اعضای غیر دائم |
بستن
شورا پس از یادآوری به کشورهای عضو در مورد عدم استفاده از تهدید و زور در روابط بینالملل ، از ایران و عراق خواست فوراً هرگونه استفاده بیشتر از زور را متوقف کنند و اختلاف خود را از طریق مذاکره حل و فصل کنند.
این قطعنامه در ادامه از هر دو کشور خواست تا هرگونه پیشنهاد مناسب میانجیگری را بپذیرند، در حالی که از سایر کشورهای عضو خواست از انجام اقداماتی که ممکن است منجر به تشدید بیشتر تنشها در منطقه شود، خودداری کنند.
شورا از کار دبیرکل در این زمینه ستایش کرد و از او خواست ظرف ۴۸ ساعت به شورای امنیت گزارش دهد.[2]