لودوفیکو اسفورزا
From Wikipedia, the free encyclopedia
لودوویکو ماریا اسفُورزا (ایتالیایی: Ludovico Maria Sforza; ۲۷ ژوئیهٔ ۱۴۵۲ – ۲۷ مهٔ ۱۵۰۸) همچنین شناخته شده با نام لودوویکو ایل مُرو;[1] یک دولتمرد و دوک میلان از ۱۴۹۴ تا ۱۴۹۹ بود که پس از مرگ برادرزادهاش جیان گالزو اسفُورزا به این مقام رسید.
اطلاعات اجمالی لودوویکو اسفورزاLudovico Sforza, Duke of Milan ...
لودوویکو اسفورزا Ludovico Sforza | |
---|---|
Duke of Milan | |
حکمرانی | ۱۴۹۴–۱۴۹۹ |
زاده | ۲۷ ژوئیهٔ ۱۴۵۲ وجوانو |
درگذشت | ۲۷ مهٔ ۱۵۰۸ (۵۵ سال) لوش |
همسر(ها) | Beatrice d'Este |
فرزندان | ماسیمیلیانو سفورزا Francesco II Sforza Giovanni Paolo (illegitimate) Bianca Sforza (illegitimate) |
پدر | Francesco I Sforza |
مادر | Bianca Maria Visconti |
امضا |
بستن
لودوویکو اسفورزا عضو خانواده اسفورزا و چهارمین پسر فرانچسکو اسفورزا اول بود. او به عنوان یکی از حامیان لئوناردو دا وینچی و دیگر هنرمندان و هدایت نهاییترین و سازندهترین مرحله از رنسانس میلان مشهور است. او احتمالاً بیشتر به عنوان مردی که تابلوی شام آخر را سفارش داده شناخته شده است.