لیدی مارگارت بوفرت
From Wikipedia, the free encyclopedia
لیدی مارگارت بوفرت (انگلیسی: Lady Margaret Beaufort؛ تلفظ نامخانوادگی: /ˈboʊfərt/ BOH-fərt یا /ˈbjuːfərt/ BEW-fərt؛ احتمالاً ۳۱ مه ۱۴۴۳ – ۲۹ ژوئن ۱۵۰۹) مادر هنری هفتم از دودمان تودور و یکی از چهرههای شاخص جنگ رزها در اواخر سدهٔ پانزدهم میلادی بود.
Lady لیدی مارگارت بوفرت | |
---|---|
مادر پادشاه کنتس ریچموند و داربی | |
زاده | احتمالا ۳۱ مه ۱۴۴۳ کاخ بلتسو، بدفوردشر، پادشاهی انگلستان |
درگذشت | ۲۹ ژوئن ۱۵۰۹ (احتمالا ۶۶ سال) وستمینستر، پادشاهی انگلستان |
دفن | نمازخانۀ هنری هفتم، کلیسای وستمینستر |
ملیت | بریتانیایی |
خانواده اشرافی | خاندان بوفرت |
همسر(ها) |
|
فرزندان | هنری هفتم |
پدر | جان بوفرت، دوک سامرست |
مادر | مارگارت بیچام بلتسو |
او از نوادگان شاه ادوارد سوم بود که فکر مناقشه بر سر تاج و تخت انگلیس را در ذهن پسرش هنری تودور روشن کرد. او با سرمایهگذاری بر تحولات سیاسی آن دوره، فعالانه تلاش میکرد تا تاج و تخت سلطنت را برای پسرش بهدستآورد. تلاشهای او در نهایت به پیروزی قاطع هنری بر شاه ریچارد سوم در نبرد بازورث فیلد انجامید و بنابراین در سازماندهی امور در به قدرت رسیدن دودمان تودور نقش اساسی داشت. با تاج گذاری پسرش هنری هفتم، لیدی مارگارت درجه قابل توجهی از نفوذ سیاسی و استقلال شخصی را در اختیار داشت - که هر دو برای یک زن در آن دوران نامعمول بود. او همچنین در دوران سلطنت پسرش حامی، نیکوکار و خَیر فرهنگی بزرگی بود و دوران جدیدی از حمایت و بخشندگی (نسبت به هنرمندان و دانشمندان و غیره) را آغاز کرد.
او همچنین به واسطهٔ تأسیس دو کالج برجسته دانشگاه کمبریج، یعنی کالج مسیح و کالج سنت جان شهرت دارد که دومی پس از مرگش در سال ۱۵۱۱ تکمیل شد.[1][2] دانشکدهٔ لیدی مارگارت هال که در سدهٔ نوزدهم میلادی ساخته شد، نخستین دانشکدهای در دانشگاه آکسفورد بود که زنان و دختران را به عنوان دانشجو پذیرش میکرد.[3]