ماکس پروتس
From Wikipedia, the free encyclopedia
ماکس فردیناند پروتس (به آلمانی: Max Ferdinand Perutz) (زاده ۱۹ مه ۱۹۱۴ در وین، اتریش – درگذشته ۶ فوریه ۲۰۰۲ در کمبریج، انگلستان)[1] شیمیدان انگلیسی زاده وین است. او در سال ۱۹۶۲ بهطور مشترک به همراه جان سی کندرو برای مطالعات خود به روی ساختارهای پروتئینهای کروی موفق به دریافت جایزه نوبل شیمی شد.[2]
اطلاعات اجمالی ماکس پراتز, زادهٔ ...
ماکس پراتز | |
---|---|
زادهٔ | ۱۹ مهٔ ۱۹۱۴ وین، اتریش |
درگذشت | ۶ فوریهٔ ۲۰۰۲ (۸۷ سال) کمبریج، کمبریج، انگلستان |
ملیت | بریتانیایی |
محل تحصیل | دانشگاه وین، Peterhouse, Cambridge |
شناختهشده برای | برای مطالعات به روی ساختارهای پروتئینهای کروی |
جایزه(ها) | جایزه نوبل شیمی (۱۹۶۲) مدال کاپلی (۱۹۷۹) |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | زیستشناسی مولکولی، بلورشناسی |
محل کار | دانشگاه کمبریج |
استاد راهنما | جان دزموند برنال |
دانشجویان دکتری | فرانسیس کریک |
بستن