مشخصه اویلر
From Wikipedia, the free encyclopedia
مشخصه اویلر یا مشخصه اویلر-پوانکاره، در ریاضیات و بهویژه در توپولوژی جبری و ترکیبشناسی چندوجهیها، یک ناوردای توپولوژیکی بوده و عددی است که شکل فضای توپولوژیک را صرفنظر از چگونگی خمشدن آن توصیف میکند. این پارامتر، معمولاً با (حرف یونانی خی) نمایش داده میشود.
مشخصهٔ اویلر، در آغاز برای چندوجهیها تعریف شده و برای اثبات قضیههای مختلفی در مورد چندوجهیها و تقسیمبندی اجسام افلاطونی به کار رفت. لئونارد اویلر که این پارامتر به نام اوست، عمدهٔ این کارهای اولیه را انجام داد. بعدها در ریاضیات مدرن، این مفهوم در همولوژی کاربرد پیدا کرد.